Punk Kong – Pull Ninja

Punk Kong – Pull Ninja

P

Mr. Nakayasi/el NEGOCITO

De kervende en energieke impulsen van het debuut zijn nog steeds aanwezig maar werden gefinetuned en verbouwd tot een meer consistent en gestructureerd verhaal.

‘Lonely Cedar’ getuigde reeds van een doorgedreven visie. Met dit vervolg extrapoleert componist Giotis Damianidis alle vorige ideeën naar een nieuwe stratosfeer. Hij behield daarbij dezelfde bezetting: drie blazers, een drummer en hijzelf op gitaar.

De huiveringwekkende horrorsfeer gecreëerd rond een sloom gierende gitaar is de welkomstgroet. Met een verkapt second line ritme en de blazers die stapvoets opdagen, trekt de stoet langzaam op gang. Ondertussen introduceert de gitaar een driedimensionaal geluid door de spacy wah-wah-effecten. Geleidelijk aan verstrengelen de saxofoons zich verder onder elkaar als een driedubbele helixstructuur. Dit alles heel gestileerd en volledig onder controle zonder enig teken van overdaad. De toon is gezet voor een saga waarin de hoofdpersonages zich laven aan jazz, rock, prog en hedendaags klassiek.

Zo zorgt gastmuzikant Giovanni Di Domenico in ‘Atomic Nucleus’ voor een totale immersie in Fender Rhodes lagen, als de choreografie van laserstralen in een rookgordijn. Kant A sluit af met een verwante atmosfeer als deze van bij de aanvang. Lijzig en met chirurgische precisie als het lemmet van een Wusthof fileermes. Enkel het bijhorende schimmenspel van vloeistofdia’s ontbreekt nog.

Kant B begint met gelijkaardig iel vacuümgevoel. De dreiging is er maar je weet niet van welke kant het gevaar zal opdagen. Tot de gitaar in slow motion opduikt, tergend traag schrapend en duidelijk getormenteerd. Hallucinante taferelen, allemaal uitvergroot door een trance-effect opgeroepen door de tribal drumming van Lobo en de kermende saxofoons (‘Better Fly’). Een heus concentraat van Bowie’s ‘Blackstar’ en zijn Berlijnse periode waarbij meteen de lijn doorgetrokken wordt naar ‘In-A-Gadda-Da-Vida’ van Iron Butterfly. Vooral ook heel bloedstollend. Onwillekeurig doet dit alles denken aan de recente remake van Dario Argento zijn cultklassieker ‘Suspiria’ door regisseur Luca Guadagnino (met de muziek van Tom Yorke).

Titels als ‘Euryphaessa’, ‘Sky Bubbles’ en ‘There Are Other Worlds’ lijken ankerpunten maar zonder een enkele vorm van zekerheid. Wederom een prachtige vinyluitgave met, net als vorige keer, artwork van Bruno Ferro Xavier da Silva. Genummerd en beperkt tot 300 exemplaren en dus gegarandeerd binnenkort een collector item.

© Georges Tonla Briquet


Musici:

Giotis Damianidis: gitaar
Viktor Perdieus: baritonsaxofoon, tenorsaxofoon
Gregoire Tirtiaux: baritonsaxofoon, altsaxofoon
Ruben Verbruggen: baritonsaxofoon, altsaxofoon
João Lobo: drums
+
Giovanni Di Domenico: Fender Rhodes


Live:

31.05.2019: Citadelpark Gent (Citadelic Improvisation & Jazz Festival)




Concert

Brussel, Le Cercle Des Voyageurs, 26.05.2019

Veel intiemer dan in de kelderclub van Le Cercle Des Voyageurs (Brussel) worden optredens niet. Muzikanten en publiek staan en zitten op een halve meter van elkaar. Niet ideaal zou je denken voor een kwintet met een drummer, een gitarist en drie saxofonisten. Vooral dat deze laatste drie ook nog eens overuren presteerden door verschillende modellen te bespelen. Maar geen nood. Het werd een concert op haast klassieke leest geschoeid, zoals Giotis Damianidis aankondigde. Een lange set opgebouwd als een suite. Ook het decibelvolume bleef volledig onder controle.

Drummer João Lobo fungeerde als spelverdeler. Zijn onmiskenbare ingehouden stijl als intro was de ideale voorzet naar de blazers toe die bijna steeds als een blok naar voor kwamen. Natuurlijk was er een aantal solo’s maar deze waren heel organisch ingebed in het totaalgeluid. Giotis vervulde tegelijkertijd de rol van stoorzender en kapitein die zijn mannen telkens aanporde om net iets verder te gaan. Een voorstelling waarbij het psychedelische van Sun Ra afwisselde met hedendaags klassiek van Bl!ndman, af en toe opgepept met blanke funk à la James Chance & The Contortions. Heerlijk om nog eens saxofoons te horen in dergelijke context zonder vrijblijvende links naar de hele heropleving rond Les Ethiopiques.

© Georges Tonla Briquet


In case you LIKE us, please click here:




Foto © Leentje Arnouts
"WAGON JAZZ"
cycle d’interviews réalisées
par Georges Tonla Briquet




our partners:

Clemens Communications


 


Silvère Mansis
(10.9.1944 - 22.4.2018)
foto © Dirck Brysse


Rik Bevernage
(19.4.1954 - 6.3.2018)
foto © Stefe Jiroflée


Philippe Schoonbrood
(24.5.1957-30.5.2020)
foto © Dominique Houcmant


Claude Loxhay
(18/02/1947 – 02/11/2023)
foto © Marie Gilon


Special thanks to our photographers:

Petra Beckers
Ron Beenen
Annie Boedt
Klaas Boelen
Henning Bolte

Serge Braem
Cedric Craps
Christian Deblanc
Philippe De Cleen
Paul De Cloedt
Cindy De Kuyper

Koen Deleu
Ferdinand Dupuis-Panther
Anne Fishburn
Federico Garcia
Robert Hansenne
Serge Heimlich
Dominique Houcmant
Stefe Jiroflée
Herman Klaassen
Philippe Klein

Jos L. Knaepen
Tom Leentjes
Hugo Lefèvre

Jacky Lepage
Olivier Lestoquoit
Eric Malfait
Simas Martinonis
Nina Contini Melis
Anne Panther
Jean-Jacques Pussiau
Arnold Reyngoudt
Jean Schoubs
Willy Schuyten

Frank Tafuri
Jean-Pierre Tillaert
Tom Vanbesien
Jef Vandebroek
Geert Vandepoele
Guy Van de Poel
Cees van de Ven
Donata van de Ven
Harry van Kesteren
Geert Vanoverschelde
Roger Vantilt
Patrick Van Vlerken
Marie-Anne Ver Eecke
Karine Vergauwen
Frank Verlinden

Jan Vernieuwe
Anders Vranken
Didier Wagner


and to our writers:

Mischa Andriessen
Robin Arends
Marleen Arnouts
Werner Barth
José Bedeur
Henning Bolte
Erik Carrette
Danny De Bock
Denis Desassis
Pierre Dulieu
Ferdinand Dupuis-Panther
Federico Garcia
Paul Godderis
Stephen Godsall
Jean-Pierre Goffin
Claudy Jalet
Bernard Lefèvre
Mathilde Löffler
Claude Loxhay
Ieva Pakalniškytė
Anne Panther
Etienne Payen
Jacques Prouvost
Yves « JB » Tassin
Herman te Loo
Eric Therer
Georges Tonla Briquet
Henri Vandenberghe
Iwein Van Malderen
Jan Van Stichel
Olivier Verhelst