Pianist Benjamin Lackner te gast tijdens ECM-dag in Flagey

Flagey heeft al jaren een hechte band met het Duitse ECM-label. In het kader van het Brussels Jazz Festival 2023 is er een speciale ECM-dag met maar liefst vier artiesten die hun nieuwste release komen voorstellen. Onder hen de Duits-Amerikaanse pianist Benjamin Lackner.

Het is een vrolijk klinkende Benjamin Lackner die we spreken via Zoom. Na een langdurig verblijf in New York woont hij sinds een decennium opnieuw in Berlijn waar hij een studio heeft in een voormalig radiogebouw. “Mijn toevluchtsoord om rustig te kunnen werken. Thuis lopen er twee kleine peuters rond en dat is momenteel niet meteen de meest ideale werkplek,” vertelt hij lachend. “Maar ik klaag niet, hoor. Het is gewoon een gezond evenwicht vinden tussen een gezin en mijn leven als muzikant.”


Een muzikantenleven dat de goede richting uitgaat met uw debuut bij ECM. Een droom die werkelijkheid werd ?

Helemaal. Sinds mijn veertiende was dat mijn wens. Dertig jaar later is het dan zover. Tijdens de eerste contacten met Manfred Eicher stelde ik voor om een trioplaat op te nemen maar de timing klopte niet met zijn agenda. In die periode stonden er net iets te veel pianotrio’s op zijn programma. Zo kwam het idee naar voor van een groep met drummer Manu Katché, trompettist Mathias Eick en bassist Jérôme Regard.

Was dat uw keuze of zijn voorstel ?

Manu Katché had mij live gezien met mijn trio (Jérôme Regard, Matthieu Chazarenc, nvdr) en liet vallen dat hij in de toekomst wel eens wilde samenwerken. Mathias Eick op zijn beurt maakte een zeer sterke indruk op mij tijdens Jazzahead. Hij nam trouwens reeds albums op met Manu. En met Jérôme Regard speel ik reeds jaren samen. Hij kende Manu ook al. Zo vielen de puzzelstukjes mooi samen. Uiteindelijk ontmoetten we elkaar de eerste keer in de studio net voor de opnamen. Door de verschillende onderlinge connecties zaten we wel meteen op dezelfde golflengte.

Zelfzekerheid vereist


Welke was Manfred Eicher zijn uiteindelijke invloed ?

In de studio zat ik met mijn gezicht naar de muzikanten gericht terwijl Manfred zich achter mij bevond in de opnamecabine. Toen ik eens achteruit keek, zag ik echter niemand staan maar blijkbaar was hij wel alles aan het opnemen. Na een tijdje had ik door dat hij enkel aan het raam verschijnt wanneer het een goede take is !

Hij stuurde ons af en toe in een bepaalde richting door een opmerking te maken als “je bent er bijna maar probeer eens een solo hier of wijzig wat aan het tempo daar”. De man is echt betrokken van bij de eerste tot de laatste noot.

Welke kwaliteiten zoekt u zelf in uw medespelers ?

Ze moeten intens kunnen luisteren en in staat zijn zich aan te passen aan elke situatie. Zelfzekerheid in wat ze doen is eveneens een vereiste. Ik laat iedereen altijd de nodige ruimte maar die moet ingevuld worden op de juiste wijze en vooral op een voor hen comfortabele manier.

Het is opvallend dat Manu Katché zijn assertieve kant helemaal wegliet...

We besloten op voorhand dat het een akoestisch kwartet zou worden en gezien Jérôme enkel contrabas speelt, paste Manu zich haast automatisch aan. Het doet mij wel uitkijken naar hoe dit live zal verlopen (lacht).

Hebt u dit repertoire speciaal geschreven voor deze groep ?

Het was een proces van bijna drie jaar. Door de pandemie had ik meer dan tijd genoeg. In totaal componeerde ik een dertigtal stukken waarvan er ten slotte negen op de cd terechtkwamen.

© Fernando Offerman

Terugblik en kijk naar de toekomst

Met titels als ‘Last Decade’, ‘Remember This’ en ‘Where Do We Go From Here’ lijk je zowel in de achteruitkijkspiegel te kijken als naar wat er nog komt...

Daar had ik het over met Manfred en het leek ons beiden duidelijk. Het laatste decennium verliep nogal turbulent voor mij. De verhuis naar Duitsland, mijn ouders zijn intussen ouder en ik werd vader. Zonder de lockdown te vergeten en mijn debuut bij ECM. Het waren moeilijke maar ook gelukkige tijden met hoop voor de toekomst.

Heb je reeds concrete plannen voor de toekomst ?

We krijgen uiterst goede reacties op het album en er staan reeds heel wat optredens op de agenda. Het ziet er dus naar uit dat dit een groep is waar we verder mee kunnen gaan. Spannend is af te wachten hoe onze muziek zal evolueren tijdens de tournees. Mijn persoonlijk masterplan is nog drie opnamen uit te brengen bij ECM: een met dit kwartet, een trioplaat en een solo-cd.

© Lukas Knöpfel

Wat mogen we verwachten in Flagey ?

We brengen het materiaal van ‘Last Decade’ maar sowieso op een andere en uitgebreidere manier. Waarschijnlijk is daar dan reeds extra nieuw materiaal aan toegevoegd. Ik kijk er alleszins naar uit om terug op te treden in Brussel. De concerten in Archiduc en Sounds met Teun Verbruggen en Nicolas Thijs lieten een uiterst aangename indruk na van jullie stad.

Tekst © Georges Tonla Briquet  -  foto’s © Christoph Heidrich / Lukas Knöpfel / Fernando Offerman

Live

Benjamin Lackner Quartet, Flagey (Brussels Jazz Festival), 15.01.2023 (19u45)

www.bennylackner.com
https://www.flagey.be/nl/brusselsjazzfestival

KOOP DE CD HIER