Een gesprek met zangeres Sanne Rambags




In 2019 zijn zangeres Sanne Rambags en drummer Sun-Mi Hong de uitverkorenen die de rol van Young VIPs 2019 op zich nemen en het hele land door toeren. De Young VIPs Tour is 6 april afgetrapt tijdens Transition Festival in TivoliVredenburg, Utrecht.

Jazz'halo  sprak met beide Young VIPS in grand cafe de Jaren aan de Amstel.


© Tasneem Saeed - Jazztales festival, Boblioteca, Alexandria, Egypt


Zangeres/componiste Sanne Rambags (Goirle, 1994) is al vanaf haar prille jeugd met muziek bezig. Ze participeert, samen met slagwerker Joost Lijbaart en gitarist Bram Stadhouders in het trio Under the Surface. Daarnaast vormt ze, samen met trompettist Koen Smits en pianist Sjoerd van Eijck het trio Mudita, dat afgelopen najaar het album Listen to The Sound Of The Forest heeft uitgebracht.

Ze kreeg een carte blanche van het festival November Music in 2018 en een jaar eerder was ze de winnares van het Conservatorium Talent Award. In het kader van de VIP tour zal ze met een keur aan jonge Europese muzikanten op het podium staan.

Rambags arriveert kort voor het einde van het gesprek dat de interviewer met Sun-Mi Hong heeft. Als de twee young VIPS elkaar zien omarmen ze elkaar. Even later neemt Sanne plaats aan tafel.


Laatste keer dat we elkaar spraken was in 2017 na afloop van jouw optreden met Bram Stadhouders en Joost Lijbaart tijdens Haarlem Jazz & More. Dat was nog voor de opname van jullie eerste cd. Nu ben je zowaar een van de Young VIPs!

Ja, dat had ik echt niet verwacht. Van de VIP-tour had ik altijd het idee dat deze was voorbehouden aan mensen die zich onder eigen naam bezighouden met een eigen project. Ik schrijf wel muziek die een eigen richting uitgaat, maar ik ben geen bandleider.

Ik ben geselecteerd op basis van een shortlist van veelbelovende musici, zoals vorig jaar Kika Sprangers en Sebastiaan van Bavel. De programmeurs bekijken wie ze graag willen zien op hun podium. Bartho van Straaten was daar ook bij betrokken. Hij werkt voor Paradox in Tilburg en ik ben daar zo’n beetje kind aan huis. Hij liet zich ontvallen dat mijn naam onder de programmeurs zo regelmatig werd genoemd, dat men uiteindelijk besloot om mij te selecteren. Ik werd gebeld toen ik nog toerde met de vorige young VIP winnares Kika.


Wat kunnen we aankomende tour van jou verwachten?

Ik ga ieder concert met een andere trio-bezetting spelen. Ik heb een pool, samengesteld uit muzikanten uit verschillende Europese landen, waar ik uit kan kiezen. Ik speel wel zo’n beetje dezelfde composities, maar de musici zijn echt heel verschillend. En dat vind ik erg leuk, omdat het me telkens zo veel vrijheid geeft. Ik denk dat vrijheid heel belangrijk is. Ook van de muzikanten waar ik mee speel. Dat ze durven hun eigen ideeën uit te voeren. Dat ze, als ze de muziek horen, weten wat ze willen spelen. Ik vind het fijn als we samen iets kunnen creëren. Ik wil het niet voor ze bepalen.


Want je gaf net al aan dat je geen bandleider bent…

Ik had een goed gesprek met Kika Sprangers over mijn twijfels over mijn bandleiderschap. Ze liet me weten dat ze dacht dat mijn leiderschap mogelijk bestaat uit het geven van vrijheid en ruimte aan de mensen waar ik op dat moment mee speel en hen uit te laten vinden waarop ze dat het beste kunnen doen. Daarmee geef je ook sturing en niet per se door aan te geven dat iets op een bepaalde manier gedaan moet worden. En daar kan ik me in vinden, maar ik ben nu nog wel aan het onderzoeken op welke manier dat voor mij het beste werkt.


En daar heb je dan de VIP-tour voor.

Zeker. En in deze tour gaan Sun en ik samen muziek maken en gaan we onze bezettingen laten samensmelten. We zijn nu nog aan het puzzelen hoe we dat gaan doen. We hebben een aantal stukken geschreven, waaronder twee stukken voor beide bands, maar ook stukken waarin ik begin met mijn triobezetting, waarna Sun en haar bassist aansluiten…of dat ik meezing met Sun en haar kwartet.


© Tasneem Saeed - Jazztales festival, Boblioteca, Alexandria, Egypt



Je hebt voor deze tour een pool van Europese musici uitgekozen. Hoe heb je deze selectie gemaakt?

Ik ben heel gericht gaan zoeken. Ik weet hoe mijn muziek zou moeten klinken. Deze is geïnspireerd door Scandinavische muziek, jazzinvloeden, verstilling, improvisatie en experimentele klanken. Een niet traditionele benadering van instrumenten. En vervolgens ben ik gaan selecteren op landen.

Uiteindelijk bleken er te weinig concerten te zijn om iedereen uit te nodigen waar ik daadwerkelijk mee wilde samenspelen. Ik heb vervolgens ook gekeken naar persoonlijkheid en muzikale benadering. Ik heb nog niet met deze mensen op het podium gestaan, dus het kan straks nog heel spannend worden. Ik weet niet of en hoe de musici erop gaan improviseren. De sfeer is helder, maar iedereen mag zijn eigen rol kiezen. Ik bepaal niet wat iemand op een bepaald moment moet of mag spelen. We gaan wel repeteren, maar dat is 2 a 3 uur voor de uitvoering. Even door de stukken heen, elkaar leren kennen en dan al naar het concert. Dan gebeurt er natuurlijk heel veel.
Als het niet lukt is muziek maken afschuwelijk.


Ben je daar bang voor?

Ik ben niet echt bang dat het fout zal gaan. Vooral het sociale aspect is een uitdaging. Maar als de samenwerking met de band binnen een dag goed gaat en ik het gevoel heb dat ik veilig ben met die persoon, zoals met Joost en Bram en de leden van het orkest van Martin Fondse, geeft mij dat het vertrouwen en geloof ik dat het goed is wat ik doe. Ik maak keuzes heel sterk op intuïtie, o.a. keuzes van muzikanten. En tot nu toe is dat bijzonder goed gegaan, met Joost en Bram en Vincent Courtois, de cellist. Vincent speelt nu ook mee in de VIP-tour.


Je hebt je eigen teksten, eigen gedichten, geven ze je houvast?

Ik kies de tekst op het moment zelf, zodat muzikanten daarop kunnen reageren. Ik weet wel precies van tevoren hoe de sfeer moet zijn en voor mij is dan al duidelijk waar ik naartoe wil.


Als je kijkt naar je composities, schrijf je die dan puur voor jezelf en kijk je later wel of het aanslaat?

Ik maak in mijn gedachten die composities vanuit de muziek die ik wil uitdragen en daarbij hoor ik in mijn hoofd hoe de muzikanten de muziek zouden kunnen invullen. Ik schrijf nooit voor  instrumenten of persoonlijkheden omdat ik het zelf zo belangrijk vind om die verschillende persoonlijkheden muziek te laten spelen die altijd anders is.

Ik teken ook veel. Ik teken vooral om helderheid te krijgen over mijn eigen processen. Mijn moeder is tekentaaldeskundige en stimuleert me via tekensessies op een andere wijze te kijken naar een onderwerp dat me bezighoudt. Hoe word ik gezien als muzikant en hoe zou ik gezien willen worden? Het antwoord op die vragen schets ik in een tekening en daar praten we dan over. En zo kom ik weer op ideeën voor nieuwe composities.


Waar komt je liefde voor de muziek vandaan?

Muziek is er bij mij met de paplepel in gegoten. Verschillende muziekstijlen. We luisterden naar Jan Garbarek, Joni Mitchell, lyrische, melodische muziek. En dat werd al vanaf mijn prille jeugd gedraaid. Mijn ouders zijn geen professionele muzikanten, maar wel ware liefhebbers. Dat heeft mij echt gestimuleerd. Ik zong mee met Pat Metheny op de achterbank van de auto als we naar Noorwegen reisden. Ik vond het fijn om naar instrumenten te luisteren. De stem is natuurlijk ook een instrument.

Mijn stem staat zo dichtbij wat er bij mij zelf omgaat en is zo direct. Er zit me niets in de weg als ik zing. Ik heb gestudeerd aan het conservatorium in Tilburg. Daar heb ik heel veel ruimte gekregen om me te ontwikkelen en om mijn eigen kant te kiezen. Als ik in Rotterdam of Amsterdam had gezeten, dan had ik die concurrentie waarschijnlijk niet aangekund. Daar was ik veel te onzeker voor.

Muziek is voor mij heel bijzonder en dat kan alleen maar oprecht en puur. In de stilte is alleen maar plek voor de muziek die er dan is. Het is heel kwetsbaar. Dat kon in Tilburg heel erg groeien. Het moment van pure magie dat je absorbeert. Dat is het fijnste dat er is. Maar ook de sfeer van Noorwegen is heel bepalend voor dat ik doe wat ik doe. Vorig jaar was ik op vakantie in Noorwegen en toen reed ik door de tunnel naar Zweden en ik realiseerde me dat ik er langere tijd niet meer zou zijn en ik dacht: ”Nu moet ik dit gevoel uit de muziek halen!” 


© Tasneem Saeed - Jazztales festival, Boblioteca, Alexandria, Egypt



Waar is die liefde voor Noorwegen ontstaan?

Het is mijn tweede thuis. Vanaf het moment dat ik negen maanden oud was zijn mijn ouders daar elk jaar op vakantie geweest. Tegenwoordig voel ik me erg verbonden met Noorwegen vanwege de ruimte en de vrijheid die ik daar voel. Het is zo in contrast met mijn hectische leven als muzikant. Maar muzikaal gezien voel ik me ook erg verbonden met dat land. Ik heb onlangs in Bergen Berit Opheim ontmoet. Zij was een van de drie zangeressen van Trio Mediaeval en zij heeft mij Noorse traditionele volksliederen geleerd. Ik mocht ze opnemen en heb ze later teruggeluisterd. Dat raakt meteen. Dat is herkenning.

Ja, die volksmuziek. Ik zou daar nog wel eens in willen duiken. Ik heb nog geen masterstudie gedaan en dit zou een mooi onderzoek zijn. Volksmuziek komt voort uit oertradities. Dat gaat van hart op hart. Kijk naar muziek uit het Midden-Oosten. Die is zo intens. Daar kan ik echt jaloers op zijn.

Ik maak met Joost en Bram bijzondere reizen. Joost vindt het geweldig om te toeren omdat hij zo graag op reis gaat met zijn muziek. Door al die reizen heb ik mezelf beter leren kennen. Ik weet hoe ik voor mezelf moet zorgen, hoe ik grenzen aan moet geven, maar ik heb ook culturen leren kennen en mensen ontmoet. En daardoor ben ik ook beïnvloed in mijn spel. Die culturen hebben ook een heel sterke traditie in de manier van bewegen en zingen. Dat is zo kernachtig! Dat wil ik graag vermengen met mezelf.


Tekst © Robin Arends  -  foto’s © Tasneem Saeed - Jazztales festival, Boblioteca, Alexandria, Egypt


Tourdata 2019:

06/04 Transition Festival, Utrecht
12/04 Paradox, Tilburg
13/04 Hot House, Leiden
04/05 LantarenVenster (Jazz International), Rotterdam
08/05 Brebl (Podium Jin presents) , Nijmegen
09/05 Corrosia, Almere
11/05 Bimhuis, Amsterdam
13/05 de Pletterij, Haarlem



© Tasneem Saeed - Jazztales festival, Boblioteca, Alexandria, Egypt


Zie http://youngvips.nl/ voor meer informatie


In case you LIKE us, please click here:




Foto © Leentje Arnouts
"WAGON JAZZ"
cycle d’interviews réalisées
par Georges Tonla Briquet




our partners:

Clemens Communications


 


Silvère Mansis
(10.9.1944 - 22.4.2018)
foto © Dirck Brysse


Rik Bevernage
(19.4.1954 - 6.3.2018)
foto © Stefe Jiroflée


Philippe Schoonbrood
(24.5.1957-30.5.2020)
foto © Dominique Houcmant


Claude Loxhay
(18/02/1947 – 02/11/2023)
foto © Marie Gilon


Special thanks to our photographers:

Petra Beckers
Ron Beenen
Annie Boedt
Klaas Boelen
Henning Bolte

Serge Braem
Cedric Craps
Christian Deblanc
Philippe De Cleen
Paul De Cloedt
Cindy De Kuyper

Koen Deleu
Ferdinand Dupuis-Panther
Anne Fishburn
Federico Garcia
Robert Hansenne
Serge Heimlich
Dominique Houcmant
Stefe Jiroflée
Herman Klaassen
Philippe Klein

Jos L. Knaepen
Tom Leentjes
Hugo Lefèvre

Jacky Lepage
Olivier Lestoquoit
Eric Malfait
Simas Martinonis
Nina Contini Melis
Anne Panther
Jean-Jacques Pussiau
Arnold Reyngoudt
Jean Schoubs
Willy Schuyten

Frank Tafuri
Jean-Pierre Tillaert
Tom Vanbesien
Jef Vandebroek
Geert Vandepoele
Guy Van de Poel
Cees van de Ven
Donata van de Ven
Harry van Kesteren
Geert Vanoverschelde
Roger Vantilt
Patrick Van Vlerken
Marie-Anne Ver Eecke
Karine Vergauwen
Frank Verlinden

Jan Vernieuwe
Anders Vranken
Didier Wagner


and to our writers:

Mischa Andriessen
Robin Arends
Marleen Arnouts
Werner Barth
José Bedeur
Henning Bolte
Erik Carrette
Danny De Bock
Denis Desassis
Pierre Dulieu
Ferdinand Dupuis-Panther
Federico Garcia
Paul Godderis
Stephen Godsall
Jean-Pierre Goffin
Claudy Jalet
Bernard Lefèvre
Mathilde Löffler
Claude Loxhay
Ieva Pakalniškytė
Anne Panther
Etienne Payen
Jacques Prouvost
Yves « JB » Tassin
Herman te Loo
Eric Therer
Georges Tonla Briquet
Henri Vandenberghe
Iwein Van Malderen
Jan Van Stichel
Olivier Verhelst