Tom van der Zaal feat. Peter Bernstein - Time Will Tell
T
Eigen beheer
De Haagse altsaxofonist Tom van der Zaal (°1987) behaalde in 2013 cum laude zijn Master of Arts. In het laatste semester van zijn studie trok hij naar New York en volgde les bij Aaron Goldberg en Greg Hutchinson. Eerder won hij al het Princes Christina Concours, de Melkweg Jazz Award en de Sena Jazz Award.
Voor dit debuutalbum nodigde hij de New Yorkse stergitarist Peter Bernstein (53) uit. Daarnaast horen we op twee tracks tenorsaxofonist Floriaan Wempe (°1989). Tom van der Zaal was te gast op diens debuutalbum ‘Flo’s Flow’ (Challenge Records 2012).
De keuze van de vaste kernleden is niet van de minste, met Nederlandse kleppers van formaat: pianist Rob van Bavel, contrabassist Matheus Nicolaewsky en drummer Joost van Schaik.
Tom van der Zaal is een bevlogen fan van de hardbopjazz van de jaren 50 en schreef in die stijl alle nummers (op ‘Smile’ van Chaplin na) zij het met een eigentijdse persoonlijke touch qua feeling en sound.
Tom van der Zaal: “De hardbop stijl trekt mij voornamelijk aan vanwege het energieke karakter, de harmonische vernieuwingen, gospel elementen en het soulvolle karakter. Eén van de grondleggers van deze muziek is tevens één van mijn grote voorbeelden, namelijk Jackie Mclean. De punch in zijn sound en de altijd aanwezige forward motion in zijn spel spreken mij enorm aan. Deze elementen gelden ook voor post hardbop artiesten als: Roy Hargrove, Kenny Garrett, Joe Lovano en bijvoorbeeld pianist Mulgrew Miller. Net als de laatste vier genoemde artiesten, probeer ik een moderne sound aan mijn muziek te verbinden maar geworteld in de hardbop. Ik zou mijn muziek zelf het meest omschrijven als neo-bop''.
De fifties jazzsfeer voel je al meteen in ‘A Not So Beautiful Friendship’ met een fijn solerende Peter Bernstein en tenorist Floriaan Wempe naast Tom van der Zaal op het voorplan. Wempe schittert ook nog in het tweede nummer, ‘Favela Chique’ met tegenspel van Tom van der Zaal en Rob van Bavel.
‘Dilemma’ zou in een blindfold test beslist straffe referenties opleveren, zo vertrouwd klinkt het. De lyrisch swingende Bernstein spoort prachtig met de energieke van der Zaal en Van Bavels fijne toucher. Contrabassist Nicolaiewsky en drummer van Schaik staan in voor een voortreffelijk staaltje subtiele ritmiek. Ze zijn zo ook helemaal op dreef in ‘Enrichment’, ‘Smile’ en ‘The Ballpark Fence’ met daartussen in zoals het hoort in de beste setlist, een ballad. En dat is meteen een instant classic, ‘Time Will Tell’, die lang blijft nazinderen. Een pluim voor Rob Van Bavels fijngevoelige pianosolo en de bezielende sax van Tom van der Zaal, maar even sublieme interactie van de band. Met het aanstekelijke ‘Gospel Song’ ronden ze feestelijk af.
Maar dan duikt plots nog een ‘hidden track' op, Ornette Coleman's ‘When Will The Blues Leave’, een extraatje van wat eigenlijk een soundcheck was.
Tom van der Zaal straalt zelfvertrouwen uit met ‘Time Will Tell’, de authentieke spirit van tijdloze jazz, veredeld vanuit een roemruchte tijdsgeest naar een heldhaftig verhaal van nu.
© Bernard Lefèvre
Musici:
Tom van der Zaal (altsaxofoon)
Peter Bernstein (gitaar)
Floriaan Wempe (tenorsaxofoon)
Rob van Bavel (piano)
Matheus Nicolaiewsky (contrabas)
Joost van Schaik (drums)
