Nicky Schrire - Nowhere Girl

N

Anzic Records

Na tien jaar brengt Nicky Schrire eindelijk haar nieuw album 'Nowhere Girl' uit. In 2013 verscheen 'Space and Time' (met de pianisten Gerald Clayton, Fabian Almazan en Gil Goldstein), een jaar na haar debuutalbum 'Freedom Flight'. Ze was als authentiek singer-songwriter wel nog betrokken met het schrijven van teksten voor zes nummers op het album 'Vind 2.0' (Cristal Records) van de Franse zanger Loïs Le Vann en lyrics op Bert Joris tune 'Sundown/Sunsong' gezongen en opgenomen door Tutu Puoane (iLanga 2014).

In 'Nowhere Girl' zijn negen van de elf tracks eigen werk met zowel al eerdere als nieuwe composities, een nummer samen met Mseleku ('Closer To The Source') en eentje ontleend aan de in Quebec gevestigde folkzangeres McGarrigle ('Heart Like A Wheel'). Met de titelsong verwijst ze naar haar roots. Ze werd geboren in Londen en groeide op in Cape Town, Zuid-Afrika, waarna ze verhuisde naar New York en er studeerde aan de Manhattan School of Music om vijf jaar later terug te keren via Londen naar Cape Town. In 2020 vestigde ze zich in Toronto (Canada) om haar muzikale dromen verder waar te maken. Ze integreert invloeden van folk, bewondert Joni Mitchell, in 'A Morning' en 'Father'. Ze verwerkt haar Zuid-Afrikaans verleden in 'Closer To The Source', muziek van de Zuid-Afrikaanse pianist Bheki Mseleku (1955-2008) met tekst van haarzelf, en drukt haar Afrikaanse liefde uit in 'My Love' met als gast de Mozambikaanse gitarist Julio Sigauque. 

Haar periode in New York vat ze samen in 'This Train', 'In Paris' spreekt voor zich, en Canada vormt het thema in de song van Anna McGarrigle 'Heart Like A Wheel', een duet met de Canadese zangeres Laila Biali. Nog meer fraaie poëzie weet ze te verweven in 'Traveler', Love is for the Birds' en 'Keep It Simple'. Nicky Schrire noemt 'Identity and belonging' als sleutelwoorden voor dit album.

Haar benadering van jazzzang is breed vanuit haar wereldwijde achtergrond en refereert aan Norma Winstone, Gretchen Parlato en Maria Pia De Vito. Naar teksten toe is ze geïnspireerd door Joni Mitchell, James Taylor, Shawn Colvin en Randy Newman.

Voor 'Nowhere Girl' stelde ze een nieuw kwartet samen met pianist Chris Donnelly, bassist Dan Fortin en drummer Ernesto Cervino. En nodigde ze als gasten saxofonist Tara Davidson, zangeres Laila Biali en gitarist Julio Sigauque uit.

Nicky Schrire is een rasecht poëtisch verteller die je inpalmt met doorleefde songs waar beleving, nostalgie en verlangens verklankt worden tot muzikale integriteit.

© Bernard Lefèvre

Musici:

Nicky Schrire (zang)
Tara Davidson (sopraansaxofoon)
Julio Sigauque (gitaar)
Chris Donnelly (piano)
Dan Fortin (bas)
Ernesto Cervini (drums)
Laila Biali (zang)

BANDCAMP