Koen De Bruyne – In Kluis
K
Sdban (lp)
Bij Sdban hebben ze al lang de smaak te pakken om oudere Belgische en meestal onvindbare pareltjes op te vissen en opnieuw in omloop te brengen, zowel aan de hand van cd-compilaties als op vinyl. Sinds enige tijd lieten ze hun oor vallen op de reeks ‘A Special Radio -TV Record’, origineel uitgebracht via Selection Records in de periode 1976-1981. Achttien delen in totaal waren dat, die nu aangevuld worden met nieuw materiaal (recent Reinhard Vanbergen met ‘Geometric Shapes’) of speciale uitbreidingen zoals deze ‘In Kluis’ van Koen De Bruyne.
‘In Kluis’ is de soundtrack die pianist en toetsenist Koen De Bruyne (1946-1977) componeerde voor de gelijknamige Belgische film van Jan Gruyaert (‘De Vlaschaard’) over een doofstomme boswachter en diens uitzichtloze liefde. Helaas overleed De Bruyne nog voor de officiële release van het album in 1978.
De opnamen hadden plaats in de studio van Dan Lacksman (Telex, Two Man Sound), een geluidsperfectionist “to he limit” en vooral ook fan en verzamelaar van de meest ondenkbare Moog- en synthesizermodellen. Dit paste perfect in de optiek van De Bruyne die niet alleen al deze muziek schreef maar tevens ook inspeelde. Een verfijnde kristallisatie van piano en toetsen, van akoestisch en elektronisch. Enerzijds is ‘In Kluis’ op die manier de weerspiegeling van een welbepaalde evolutie en trend uit een tijdsegment toen namen als Klaus Schulze, Tangerine Dream, Jean-Michel Jarre en Vangelis tot de top van het genre behoorden. Anderzijds bewees De Bruyne dat hij geen slaafse navolger was maar een eigen persoonlijke taal ontwikkelde die de dag van vandaag nog steeds niet gedateerd klinkt. Integendeel, voor wie overtuigd is dat Max Richter, Nils Frahm, Ólafur Arnalds en C° baanbrekend werk leveren, is dit een absolute aanrader. Wel nauw aanleunend bij de muziekstukken van René Costy die eveneens terug beschikbaar zijn via ‘A Special Radio -TV Record’.
‘In Kluis’ mag dan oorspronkelijk als functionele muziek bedoeld zijn, dit blijft een haast exegetische luisterervaring ook zonder de beelden. Alles zit hier op meesterlijke wijze in vervat: de poëtische accentuering, het lichte fusion-experimentalisme, half verborgen knipogen naar parallelle bronnen (gaande van John Barry’s ‘The Peruaders’ tot Jean-Michel Jarre’s ‘Oxygène’), ingetogen epische grandeur en bovenal de accentuering van het beklemmende scenario.
Voor de lay-out werd teruggegrepen naar deze van de serie ‘A Special Radio -TV Record’. Dit betekent dat de originele tekening van Stefan Loeckx (helaas) slechts verkleind afgebeeld wordt op deze heruitgave. Zeker ook voor wie graag grasduint en aankoopt uit de catalogussen van labels als Sub Rosa en Made To Measure.
Niet onbelangrijk detail: enkel verkrijgbaar op vinyl.
© Georges Tonla Briquet
