Heleen Van Haegenborgh – High Carbon
H
W.E.R.F. Records
Pianiste Heleen Van Haegenborgh houdt van jazz en klassiek maar haar actieterrein omvat een veel ruimer gebied. Op de recentste exploratietocht vermengt ze lustig vorige (compositie)ervaringen door acoustics en electronics te muteren tot nieuwe vormen.
De multi-instrumentaliste heeft tevens iets met organische materialen zoals blijkt uit de titels. Daarnaast knutselt ze nog eens graag met electronics. Dit bracht ze allemaal samen en daaruit synthetiseerde ze ‘High Carbon’. Voor de opname trok ze naar het Concertgebouw in Brugge.
In het verleden waren er samenwerkingen met onder meer Esther Venrooy, Christian Mendoza en Frederik Leroux. Deze keer hield ze alle touwtjes/snaren helemaal alleen in handen. Als componiste schreef ze bovendien in opdracht voor ensembles met de meest bizarre instrumentariums. Dat liet duidelijk sporen na. Op ‘High Carbon’ levert ze haast logischerwijze geen kant en klare melodische stukken af. Ze gaat op zoek naar sfeerscheppingen, soundscapes en klankpaletten. Daarbij is haar spel met snaren inmiddels een handelskenmerk geworden.
In openingstrack ‘Horsehair, Wood And High Carbon’ kruisen eenzame pianonoten en subtiele electronics elkaar in een niet afgebakend kader. Vandaar dat er ook plots korte explosies plaatshebben. Op de tonen van ‘Nylon, Maple And Walnut’ laat ze de luisteraar verdwalen in kosmische nevelen enkele lichtjaren verwijderd van ons vertrouwd stelsel. Mysterieus en onheilspellend door het contrast van hoge tonen en scherpzinnige details.
Voor wie verder luistert, ontplooit zich een wonderlijke constellatie van sonische sculpturen. Van Haegenborgh overschrijdt hier de idiomen van experimenteel hedendaags klassiek. De emotionele geladenheid die ze toevoegt, onderscheidt haar werk van gelijkaardige stijloefeningen door anderen. Tevens te beschouwen als een “memento mori”, zeker nummers als ‘Horsehair And Copper-Wound-Steel’ en ‘Hardwood And Crystal’. Het middenstuk van het tien minutenlange ‘Nylons’ is de ultieme waarschuwing.
De wat ontwrichtende hoes weerspiegelt op de juiste manier de inhoud die aanvankelijk even ongrijpbaar is. Na diverse beluisteringen, zeker met koptelefoon, valt alles beter te plaatsen in de juiste context.
© Georges Tonla Briquet
Heleen Van Haegenborgh: piano, electronics
