Fay Claassen / Anna Serierse / Esther Van Hees / JOC - The Second Time Around

F

JOC Records

Jazz Orchestra of the Concertgebouw play the music of Oliver Nelson

In oktober 1965 nam de Nederlandse zangeres Rita Reys (toen 40 jaar) een plaat op gearrangeerd en gedirigeerd door de Amerikaanse componist, arrangeur, bandleider en jazzsaxofonist Oliver Nelson (1932-1975). Vier jaar eerder kende Oliver Nelson zijn doorbraak met het album ‘The Blues And The Abstract Truth’.

Om Rita Reys honderdste verjaardag (ze werd geboren op 21 december 1924) te herdenken bedacht het Jazz Orchestra of the Concertgebouw om op basis van dat het album ‘Rita Reys Meets Oliver Nelson’ met een nieuwe generatie jazzvocalisten een opname te realiseren. Maar waar konden ze die arrangementen vinden?

Na Rita Reys overlijden in 2013 bemachtigde Het Nederlands Jazz Archief vier van de originele Oliver Nelson scores. De overige zes bleven spoorloos tot Frank Jochemsen ze wist op te vissen uit het archief van Rogier Van Otterloo. Zo kwam het project in de concertserie Dutch Jazz Heritage als samenwerking tussen het Nederlands Jazz Archief en het Jazz Orchestra of the Concertgebouw tot stand. Met Nelsons composities ‘Stolen Moments’ en ‘Hoe Down’ bewerkt door Johan Plomp en instrumentaal uitgevoerd was het album compleet. Op ‘Stolen Moments’ soleert Ruud Breuls op trompet, Martijn van Itterson op gitaar, en bij ‘Hoe Down’ soleren Jan van Duikeren (trompet), Ilja Reijngoud (trombone) en Simon Rigter (tenorsax).

Voor ‘The Second Time Around’ werden liefst drie jazzvocalisten aangetrokken. Fay Claassen (Nijmegen °1969) schittert in ‘Satin Doll’ (solo van baritonsax Jessie Brevé), ‘Ill Wind’ (solo van Marco Kegel), ‘The Second Time Around’ en maakt het ook helemaal waar in ‘If I Were A Bell’ in samenzang met de andere twee jazzzangeressen van de jongste generatie, die het wat moet afleggen tegen de klasse en warme doorleefde stem van Fay Claassen.

Anna Serierse (Utrecht °1993) weet zich alleszins nog uitstekend ondersteund in ‘The Very Thought of You’ door trompettist Susan Veneman, in ‘It Could Happen to You’ door trompettist Elllister van der Molen en ‘Call Me Irresponsible’ door tenorsax Sjoerd Dijkhuizen.

Esther Van Hees (Turnhout °1991) mag rekenen op altssax Jasper van Damme als solist in ‘Wives and Lovers’, pianist Rob van Bavel in ‘Quiet Nights’ en trombonist Bert Boeren in ‘You Don’t Know What Love is’.

Zoals Bert Vuijsje, auteur van Rita Reys’ Lady Jazz (2004), aanhaalt in de liner notes mag Rita Reys daarboven in de jazzhemel in het gezelschap van Ella Fitzgerald, Billie Holiday en Sarah Vaughn meeluisteren en zal ze toch even opmerken ‘Not quite my level’. Overigens vond Rita Reys met een kwinkslag dat het opnemen met bigband haar minder lag en dat die nogal druk klonk, maar de arrangementen en het samenspel waren voortreffelijk. Natuurlijk bestond de band toen uit jazzgroten, o.a. Art Farmer, Benny Bailey, Lee Konitz, Sahib Shihab naast onder meer haar partner/pianist Pim Jacobs. 

© Bernard Lefèvre

Musici:
Johan Plomp (dirigent)
Anna Serierse, Esther Van Hees, Fay Claassen (zang)
Jasper van Damme, Marco Kegel (saxofoon, fluit)
Simon Rigter, Sjoerd Dijkhuizen (tenor sax)
Jessie Brevé (baritonsax, basklarinet)
Wim Both, Erik Veldkamp, Jan van Duikeren, Ruud Breuls, Susan Veneman,
Ellister van der Molen, Pilvi Kokkonen (trompet)
Jan Oosting, Ilja Reijngoud, Bert Boeren, Martin van de Berg (trombone)
Rob van Bavel (piano)
Martijn van Iterson (gitaar)
Frans van Geest (contrabas)
Marcel Serierse (drums)