Fabrizio Graceffa – Stringscape
F
Eigen beheer
Je neemt rustig thuis in je eentje een aantal nummers op met je twee favoriete gitaren, laat dit materiaal persen in eigen beheer en blikt terug met persoonlijke voldoening. En dan krijg je uit het niets een aanbod voor een drie wekenlange tournee in Chili. Het overkwam de Brusselse gitarist Fabrizio Graceffa met zijn soloplaat ‘Stringscape’.
Fabrizio Graceffa concentreerde zich de laatste jaren vooral op zijn achtkoppige groep No Steam. Ze toerden zelfs tot in Canada. Inmiddels richtte hij tevens de Metheny Tribute Band op met aan zijn zijde niemand minder dan trompettist Jean-Paul Estiévenart, pianist Nicola Andrioli, bassist Felix Zurstrassen en drummer Antoine Pierre. Toen hij op vraag van concertorganisator Jules Imberechts een soloconcert gaf, rijpte het idee van een solo album. Dat is er nu onder de passende titel ‘Stringscape’.
Het is meteen een terugblik op de voorbije vijftien jaar. Uiteindelijk werden het vijf eigen composities waaronder ‘U-Turn’ als herinnering aan zijn gelijknamige groep van indertijd, ‘Adele’ uit zijn cd ‘Gardens’ en ‘Stories’ afkomstig van de cd verschenen bij Mogno. Verder nog meesterlijke interpretaties van ‘Can’t Help Falling In Love’ (hij is grote Elvis-fan), ‘I Loves You Porgy’ (waarvan Miles Davis zijn versie een monument blijft voor Graceffa) en ‘Shenandoah’. Dit laatste nummer beluistert hij sinds twintig jaar meer dan regelmatig met in het bijzonder de adaptatie van Scofield.
Alleen al deze bewerking van Graceffa maakt de aanschaf van dit album de moeite waard. Zijn ‘Deep Blue’ sluit hier naadloos bij aan en duidt op zijn liefde voor americana en country. In een aantal passages is er sprake van live overdubs door gebruik van pedalen maar steeds heel subtiel. Graceffa’s spel spitst zich vooral toe op het essentiële met aandacht en respect voor een minimalistische vorm van melodie ontdaan van alle overbodige ornamenten zonder de basiskern te eroderen.
Uitgebracht op vinyl in stijlvolle uitvouwbare hoes. De opname gebeurde in Graceffa’s thuisstudio waar aan de muur een tiental gitaren pronken. Hij koos hier twee exemplaren uit, een klassieker met nylon snaren en een meer country folk model gekocht bij een gitaarbouwer in Santa Cruz (Californië). Loepzuivere klank dankzij mixing en mastering die in handen was van Cedric Raymond terwijl die andere grootmeester van het geluid, Vincent De Bast, de master voor de vinyl verwerkte.
En die tournee in Chili, die kwam er op verzoek van Fédération Wallonie-Bruxelles International (WBI). Een wat ongewone ervaring vertelde de gitarist want hij was helemaal alleen met zijn gitaar. Geen muzikale compagnons om na de concerten nog een drankje te nuttigen of samen wat na te praten.
We horen een snuifje melancholie in zijn verhaal, een gevoel dat trouwens ook in de sfeer van de plaat terug te vinden is.
© Georges Tonla Briquet
