Daniel Stokart 4tet – Tango sur le Nil

D

Mogno

Daniel Stokart behoort tot de generatie Belgische jazzmuzikanten die het laatste decennium naar de coulissen verdreven werd door heel wat media en organisators. Gelukkig zijn er nog die in hun kunnen en professionalisme geloven. Onder hen het label Mogno dat een gloednieuw album uitbrengt van de rietblazer en fluitist. 

Daniel Stokaert was nooit iemand die zichzelf echt op de voorgrond plaatste als groepsleider. Wel was en is hij nog steeds de gedroomde sidekick. Denken we maar aan Combo Belge, H Septet, Musique à neuf of nog het Peter Hertmans Quartet. Hij componeerde bovendien ook voor anderen zoals de Jazz Station Big Band of recent nog Kaléïdoscope, een groep met sopraansaxofoon en strijkers.

Voor ‘Tango sur le Nil’ omringt Stokart zich met een kleurrijk gezelschap, namelijk pianist Martin Salemi, contrabassist Manolo Cabras en drummer João Lobo. Kortom, een kwartet van verschillende leeftijdscategorieën maar waarvan elk een onophoudelijke drijfveer heeft om onbekende paden te betreden.

Stokaert schreef al het materiaal met als centrale ankerpunten het gebruik van contrapunt, zin voor melodie en veel ruimte voor improvisatie. Zeker met Cabras en Lobo is dit laatste mooi meegenomen.

Openingstrack ‘Au bord de l’eau’ zet meteen de toon refererend naar de titel. Een licht golvend lyrisme met details van elkeen en waarbij alles naadloos samensmelt. Dit scenario wordt in de acht nummers vakkundig uitgewerkt en aangevuld met extra kanttekeningen al dan niet met een bluesy ondertoon zoals in ‘Blues pour la fin des taons’. In het titelnummer wagen ze zich aan wat kleine seismografische oprispingen. Een aanpak die nog extremer wordt in ‘Sus4b9’ (!) en in direct verband staat met het betreffende akkoord. Licht oosterse tinten en folkidiomen duiken op in respectievelijk ‘Les angoisses de Mowgli’ en ‘I love Ductar and Hulusi’. ‘Les flocons’ vat al het voorgaande samen. Het geheel deint uiteindelijk uit met het passende ‘Endormissement’ waarin João Lobo nog even voor een extra inbreng zorgt.-

‘Tango sur le Nil’ gaat de loop van de (Belgische) jazzgeschiedenis niet wijzigen, evenmin trouwens als de releases van de vele hippe jonge groepjes die te fel opgehemeld worden. Het kwartet bewijst dat wie welbepaalde grondbeginselen van jazz op de juiste manier eert, interessant materiaal kan afleveren. Bedankt Daniel Stokart en Mogno.

© Georges Tonla Briquet

Musici:
Daniel Stokart: sopraansaxofoon, hulusi, duclar
Martin Salemi: piano
Manolo Cabras: contrabas
João Lobo: drums

Mogno Music

Live
22.10.2025, Jazzstation (Brussel)