Alex Moxon Quartet – Alex Moxon Quartet

A

Eigen beheer

Met het titelloze debuut van zijn kwartet toont de Canadese Alex Moxon dat hij tot de categorie gitaristen behoort die net het verschil kunnen maken.

Op de setlist staan zeven zelf gepende composities aangevuld met twee opmerkelijke covers. Woody Shaw’s ‘In A Capricorn Way’ wordt zelfs meteen vooraan geplaatst. Een intelligente zet waarmee het kwartet bewijst het verleden niet overboord te gooien maar het als uitgangspunt te gebruiken voor eigen vindingrijke uitvallen. Het is een golvende en vooral koortsachtige versie geworden, doorsneden met ad rem solo’s. De gestroomde melodielijn wordt regelmatig gelardeerd met scherpe en hoekige ornamenten. Opvallend daarbij is dat de sound en in het bijzonder het gitaarspel van Moxon de nodige parallellen vertonen met de aanpak van Gilad Hekselman. En dat is in dit geval bedoeld als compliment. De manier waarop hij zijn instrument al eens bespeelt als een “walking bass” dwingt respect af (‘Wood Chop’).

Het puntige is een terugkerend element. Telkens een net wat flanerend stuk ingezet wordt, volgt die plotse klik om net even van de rechte lijn af te dwalen (‘Piety In Crescent Park’). Vooral pianist Boudreau heeft hier een hand van weg om op de meest onverwachte momenten het geheel via een scherpe bocht om te leiden en zo de volle concentratie op te eisen. En dan is er nog die tweede cover, ‘Black Hole Sun’, de grote hit uit 1994 van grungeformatie Soundgarden. Brad Mehldau en Paul Anka plaatsten het ook al op hun repertoire. Moxon maakt er een poëtisch interludium van, helemaal solo. Aan de hand van ‘Scientology’ laat het kwartet nog even horen dat de wereld van bop hen evenmin vreemd is.

Alex Moxon heeft duidelijk dat tikkeltje “je ne sais quoi” waardoor hij zich profileert als een polyvalent musicus die zich in alle situaties thuis voelt. Een stakeholder van de huidige gitaarjazz als het ware die archetypes naast zich neerlegt en horizonten verruimt. De perfect uitgedokterde rolverdeling van de vier muzikanten in zijn kwartet zorgt daarbij voor een continue aantrekkingskracht.

© Georges Tonla Briquet

Musici:

Alex Moxon: gitaar
Steve Boudreau: piano
John Geggie: bas
Michel Delage: drums

www.alexmoxon.com