MAZZLE - Genetic Modified Art

M

Monks and Thieves / MAT002

Met in de eigen collectie cd’s van Lionel Beuvens, Koen Nys en Bram Weijters intrigeerde mij uiteraard het persbericht dat deze muzikanten de krachten bundelen in een trio genaamd MAZZLE en bovendien een album hebben uitgebracht dat de intrigerende titel ‘Genetic Modified Art’ kreeg.

De groepsnaam MAZZLE, aldus het persbericht, “weerspiegelt geluk, speelsheid en positivisme waarbij de dubbel ZZ rechtstreeks naar jazz verwijst”. ‘Genetic Modified Art’  wordt omschreven als “een nieuwe sound, groove en verrassende muziek, ondergedompeld in jazzy harmonieën”. Concreet vertaalt zich dat in een repertoire van eigen composities geschreven resp. door Koen Nys en Bram Weijters, een jazz classic, een jazz standard en een toch wel verrassende cover.

‘White Sugar’ (Koen Nys) heet een moderne versie van het overbekende 'Brown Sugar’ te zijn, maar wie daarbij onmiddellijk de bekende riff in de oren krijgt en een net zo stomend stuk verwacht, moet de verwachtingen toch bijstellen. “De blues van de Jaren ’60 werd meer afgeborsteld en zocht haar inspiratie bij Charlie Haden en Radiohead”, luidt de uitleg.

Voor ‘Solid’ heeft Bram Weijters zich naar eigen zeggen gebaseerd op een eenvoudig herhalend baslijntje waar na een beetje freewheelen op piano spontaan een bijna folk-achtige melodietje bij kwam.

‘Eraser’, een nummer dat Thom Yorke schreef voor een van zijn soloalbums, wordt hier onderworpen aan een jazzy arrangement van Bram Weijters. Als verrassend aan deze versie noemt men zelf het feit dat de saxofoon de baslijn speelt en dus samen met de drums de ritmesectie opneemt.

Voor het volgende stuk zocht men heel wat verder terug in de tijd: ‘Alone Together’ van Howard Dietz & Arthur Schwartz. Hier “gebracht op een relaxte dromerige wijze”.

In ‘Hikari Park’ (Koen Nys) wordt de luisteraar meegenomen “naar een nachtelijk bos, niet wetend waar naartoe en met overhangende takken op je pad”. Funky en groovy met minimale harmonieën en veel ruimte voor improvisatie, geeft men als omschrijving.

‘Infant Eyes’ van Wayne Shorter blijkt een van de absoluut favoriete nummers van Koen Nys. Een logische keuze, bijgevolg, dat deze ballad op de cd staat.

Voor het slotnummer, ‘Silk and Satin’, vond Koen Nys zijn inspiratie bij ‘Lady in Satin’ van Billie Holiday. Een “guitige blues met speciale harmonieën”, muziek die “wervelt net als zijde en satijn in de wind”. 

MAZZLE is:

Koen Nys op tenorsaxofoon
Bram Weijters op Wurlitzer piano en Moog bass synthesizer
Lionel Beuvens achter het drumstel.

Deze maand nog live te zien in:

De Living - Heist-op-den-Berg (3 oktober)
De Hopper - Antwerpen (9 oktober)   
De Loft – Herent (28 oktober)

Tekst © Paul Godderis, 2 oktober 2017  -  foto's © Sonja Beeken