Manolo Cabras’ Fuzzy - Fuzzy

M
Robalo
Een nieuw “electro-acoustic” initiatief van bassist Manolo Cabras waarbij hij omringd is door een aantal muzikanten uit zijn dichte omgeving met name vocaliste Lynn Cassiers, saxofonist Jordi Grognard, toetsenist Giovanni Di Domenico en drummer João Lobo.
Uitgangspunt is het collectief improviseren rond onconventionele parameters zoals meegegeven door Cabras die de composities aanreikte. Opvallend is dat hij geen contrabas maar een elektrische bas hanteert.
Opener ‘C.W.’ is gedrenkt in een bluesy atmosfeer met in de verte de typisch gemanipuleerde zang van Lynn Cassiers. De combinatie van Fender Rhodes, elektrische bas, saxofoon, electronics en drums leidt tot een aangepast klankenpalet. Cassiers schreef de tekst, zoals voor alle nummers. Geen hapklare verhaaltjes met refrein maar doordringende “statements” zoals hier ‘C.W.’ dat verwijst naar “children of war”.
‘Improbabile’ kent een licht funky ondertoon door repetitieve “drum-’n-bass” patronen maar dan getransponeerd naar een sciencefiction decor. Bizarre effecten zorgen voor een huiveringwekkende ondertoon. De structuur is gebaseerd op groovy polyritmen maar elkeen speelt volgens een ander metronoompatroon. Ornette Coleman zijn harmolodics dienden als inspiratiebron, geeft Cabras toe.
In ‘Temino’ linken ze precieze en minutieuze invullingen van ruimte en stilte aan Cassiers haar kenmerkend zwevende zangstijl. Geleidelijk aan helt alles echter opnieuw over naar een verontrustende en ontwrichtende inkleuring. Een scenario dat tevens opduikt in ‘Speedy Gonzales’ met saxofonist Grognard als de voornaamste stoorzender.
In ‘Blurp (The Lucky Dog)’ laat het kwintet zich horen van zijn meest experimentele en avant-gardistische kant. Een wirwar van instrumentale en vocale kruisbestuivingen. Juxtaposities alom want ‘Andale’, dat vrij vertaald kan worden als “maak haast”, is een eerder fragmentarische schets van stippellijnen waarbij Grognard en Cabras de verschillende hoekpunten verankeren en de overige muzikanten de blauwdruk vervolledigen.
‘Impronte’ (net als ‘Improbabile’) is grotendeels pure improvisatie en hun gepersonaliseerde techniek als leidraad om de luisteraar door hun labyrint te loodsen. Verwacht echter geen afgelijnde aanduidingen als referentie naar de titel. Dit zijn instructies in sudoku-stijl. Knap wie hier probleemloos de uitgang vindt. Zowat het hoogtepunt van de cd en meteen ook het gepaste uithangbord voor de groep. Afsluiten doen ze met het opvallend serene en haast mystieke ‘Bradip’ dat verwijst naar de gelijknamige diersoort.
‘Fuzzy’ is het (gedeeltelijk) resultaat van een residentie in Werkplaats Walter (Brussel). Creativiteit en ambiguïteit primeerden. De opnamen zelf hadden uiteindelijk plaats in La Conserve met Cyrille Obermüller achter de knoppen terwijl Cabras zelf instond voor mixing en mastering. Uitgebracht bij het Portugese Robalo waar reeds werk verscheen van onder meer Phil Minton, Adèle Viret, Samuel Ber en Tony Malaby.
© Georges Tonla Briquet
Musici:
Lynn Cassiers: stem, electronics
Jordi Grognard: sax
Giovanni Di Domenico: Fender Rhodes
Manolo Cabras: elektrische bas
João Lobo: drums
BANDCAMP