Luz Azul – Luz Azul

L

Cortizona

De Californische impro vocaliste en performance artieste Anna Homler trok in de periode 2007-2008 een tijdje op met electro wizards Marcos Fernandes en Robert Montoya. Ze doken zelfs samen de studio in maar die opnamen bleven opgeborgen. Tot nu dus, met dank aan een Belgisch label.

Anna Homler maakte furore in de helft van de jaren tachtig als Breadwoman. De cd hiervan werd in 2016 trouwens heruitgebracht met extra materiaal. Ondertussen trad ze op over heel de wereld aan de zijde van de meest uiteenlopende internationale artiesten uit de improvisatiescene. Onder hen David Moss, Greetje Bijma, Frank Schulte en Pavel Fajt maar eveneens de Belgische multi-instrumentalist Geert Waegeman. Marcos Fernandes en Robert Montoya kennen we op hun beurt als oprichters indertijd van het Californische collectief Trummerflora. Samen met Homler deden ze een aantal concerten in de periode 2007-2008. Een en ander leidde toen tot een studiosessie die nu pas verschijnt.

Openingstrack ‘Signals’ kan je al meteen letterlijk opnemen. Het klinkt alsof er een boodschap uitgezonden werd vanuit een onbekende dimensie die na lichtjaren eindelijk bij ons ontvangen wordt. Glockenspiel, klankschalen, flarden R2-D2 gebliep en dan na een tijdje de typische stem van Anna Homler die als een sjamanistische priesteres in haar eigen taal een bezweringsritueel inleidt. Het vervolg trekt je dieper en dieper in een eindeloze lichtblauwe nevel. Welkom in het parallelle universum van Luz Azul. Nog cryptischer en geheimzinniger wordt het aan de hand van ‘Secret Games’. Met zowat dezelfde ingrediënten wordt de spanning ten top gedreven. Eenzelfde volume wordt gehandhaafd maar de tientallen kleine effecten en geluiden die in elkaar verwrongen zitten, blijven ongrijpbaar. De terreur van het onbekende die naargelang de plaat vordert stilaan omgebogen wordt naar een poëtisch geluidsweb mede door Homlers haast lyrisch getinte vocalen.

Op kant B gaat de sonische improvisatietocht verder. De drie entiteiten (Homler, Fernandes, Montoya) corresponderen onderling in hun taaltje en proberen de luisteraar hierbij te betrekken door hun vertrouwde grammatica-elementen steeds opnieuw te hergebruiken maar continu in een andere volgorde. Enige aanduiding die je hier meekrijgt in een voor ons begrijpelijke taal zijn twee van de drie titels, ‘La Fête’(met tribale drums) en ‘Recollecting The Swarm’ (voortdrijvend op een stroom van repetitieve industrial geluiden).

Opgenomen in de Catasonic studio in Los Angeles en verschenen bij het Belgische label Cortizona dat eveneens reeds ouder werk van zowel Freddie Hubbard als Jean Hoyoux beschikbaar stelde. Op lp-formaat maar wel te draaien op 45 rpm om optimale klankkwaliteit te garanderen. Het aangepaste artwork is van Kio Griffith. Vooral voor wie al eens bladen als Gonzo (circus) en The Wire ter hand neemt.

Noteer alvast dat er eveneens nieuw werk van Voices Of Kwahn (Mark Davies, Anna Homler) beschikbaar is onder de titel ‘Who I Used To Be’.

© Georges Tonla Briquet

Musici:

Anna Homler: stem, theremin, sticks, fluitjes, objecten
Marcos Fernandes: percussie , electronics
Robert Montoya: electronics

https://annahomler.com/
https://cortizona.bandcamp.com/
https://catasonic.com/