Louis Sclavis - India
L
Yolk Dream
Kan je Louis Sclavis nog volgen? Zijn schaduw zweeft de ene keer over China, dan weer langs de Afrikaanse wegen of de muren van Napels. Zijn muziek wordt doordrenkt door het landschap.
Van zijn reizen brengt de Franse klarinettist altijd herinneringen mee die hij graag herbeleeft en deelt met zijn vrienden, zijn kompanen. Hier heeft hij bovendien trompettist Olivier Laisney uitgenodigd om zich bij de trouwe Sarah Murcia (contrabas), Benjamin Moussay (piano) en Christophe Lavergne (drums) te voegen voor een soort ritueel.
De herinneringen komen deze keer uit Calcutta, Dakshineswar en de Ganges, of worden opgeroepen door straatfanfares, spirituele uitwisselingen met Ganesha of met de Koningin van de Bandieten.
Dit alles komt uit India, zoals u wel begrijpt. Maar ga in dit album niet op zoek naar voor de hand liggende raga's en andere typische Carnatische muziek. Sclavis vertelt over zijn exotische reizen met behoud van zijn accent, zijn frasering en zijn stijl. Natuurlijk zijn er enkele verre echo's van Indiase en barokke klanken, wanneer Dominique Pifarély, als extra en verrassende gast, zijn viool laat horen in het korte “Short Train”.
Voor het overige varieert de muziek tussen gedurfde en zeer verfijnde melodieën, soms intens en vurig, soms meer introspectief. En dan is er ook nog de vrijheid van expressie. Sclavis laat de contrabassist, onder andere in “A Night in Kali Temple” of “Montée au K2”, alle ruimte om dichte en geëngageerde solo's te ontwikkelen.
Ook Christophe Lavergne kan zijn passie de vrije loop laten in gespannen interventies (bijvoorbeeld in “Long Train”).
Benjamin Moussay schakelt behendig over van romantische frasering naar grillige, bijna vrije uitbarstingen en vervolgens naar een soort trance. Verbluffend.
Sclavis en Laisney verenigen hun ademhaling (“Phoolan Devi”) of zoeken naar contrapunten en intervallen die nieuwe horizonten openen. In plaats van zijn muziek te dirigeren, laat Sclavis zijn partners deze verrijken en dat is boeiend.
“India”, een boeiend verslag van een reis die je eindeloos kunt herhalen.
© Jacques Prouvost, 2025 (vrije vertaling : Jos Demol)
In samenwerking met JazzMania
