Jaimie Branch - Fly or Die

Jaimie Branch - Fly or Die

J

International Anthem Recording Co.

Jaimie Branch, trompet; Tomaka Reid, cello; Jason Ajemian, contrabas; Chad Taylor, drums
met speciale gasten Matt Schneider, gitaar, Josh Berman, cornet; Ben Lamar Gay, cornet; Patton Dog, bellen


Get to know Chicago-raised New York-based free jazz trumpeter Jaimie Branch and her debut album "Fly or Die".
A documentary by Mark Pallman


Jamie Branch is niet uit het niets komen aanwaaien. De trompettiste maakte al een aantal jaren deel uit van de levendige muziekscene in Chicago toen zij naar New York verhuisde en daar wou laten horen hoe Chicago klinkt. In januari 2016 begon ze in Brooklyn aan een reeks maandelijkse free jazz sessies met andere muzikanten uit Chicago en vanaf juni werkte ze een deel van de ideeën verder uit die improviserend waren ontstaan.

Door haar voorkeur voor improvisatie en haar bijdrage aan de muziek van anderen in Chicago had Jamie Branch al goede contacten in het milieu. Zij wist zich in New York te omringen met celliste Tomaka Reid (zie oa Anthony Braxton - in haar eigen kwartet speelt Mary Halvorson gitaar), bassist Jason Ajemian (Rob Mazurek, Matt Bauder) en drummer Chad Taylor (Marc Ribot, Rob Mazurek). Met hen en nog vier gastmuzikanten maakte Jamie Branch haar “Fly or Die” stap voor stap tot een debuutalbum waar duidelijk aan gewerkt is, aangevuld met cornetten, gitaar, koe- en andere bellen, met loops en overdub, samengesteld als een overdachte volgorde van opnamen die hier en daar nog wat gepimpt zijn. Het resultaat is een soort van suite van goed 35 minuten met schitterende kleuren in uiteenlopende taferelen.

Het begint met een “jump off” die kort met trompet, met effecten, Chicago als Windy City symboliseert, waarna 1, 2, 3 drums, bas en cello een aanstekelijke drive leggen en onderhouden die het onderstel vormen voor gevleugeld trompetspel in “theme 001”. De eerste vlucht na dit sierlijk opstijgen duurt niet lang en na de landing volgt gemijmer op gitaar, met aansluitend geschuifel en gescharrel waar bassnaren en percussie aan meedoen. Daarna komt het vrolijk makende “theme 002” waarin bas en drums de muziek vooruitduwen en de cello sierlijke bewegingen uittekent bij het thema. Je hoort noten lenig dansen en springen, terwijl het trompetspel net zo goed uitblinkt in korte salvo’s als met lang aangehouden adem of bij ruisend uitblazen.

De ritmiek in de vlotte “themes” werkt zo goed als de mechaniek van een Zwitsers horloge, daar bouwt de structuur verder op de traditie van afgelijnde songs en jazzstandards. Dat gebeurt ook met grote trefkracht, gevoel voor passie en grandeur in “theme nothing”, naar het einde van de lp. Mochten in het kielzog van de terugkeer van vinyl ook 45-toerenplaatjes en jukeboxen weer in zwang geraken, singles met de “themes” konden nog in aanmerking komen om tot populaire deuntjes uit te groeien in cafés die (ook) jazz aanbieden.

Tussenin zit er op dit album behalve een paar onrustig rammelende intermezzi (of tot de verbeelding sprekende schetsen in het prachtige geheel van de puzzel) ook het plechtstatig gospelachtig beginnende, tegelijk warm en koude “leaves of glass”, dat een verhalende kant inleidt. De muzikanten maken daar met weloverwogen bewegingen aansluiting met hun gemeenschappelijke band in de vrije muziek. In “the storm” en “waltzer” lijken zij in te gaan op de onherbergzame kanten van het bestaan, met pijnlijke en akelig dreigende momenten die tot noodkreten nopen. Daar duikt ook kille verschraling op en een ongemeen passende ingetogenheid. En steeds zorgen de overgangen voor een flow die je verder meetrekt in de suite, ook als de muziek traag voortschrijdt.

“Fly or Die” staat voor Jamie Branch voor samen hoge toppen scheren of apart ten onder gaan. Onder die titel speelt de trompettiste kort en solo een spits stukje dat vernuftig dienst doet als een prachtige intro voor “theme nothing” dat als een rijk boeket het album bijna afsluit. Bijna, want “… back at the ranch” krijgt gitarist Matt Schneider de eer om het laatste stukje neer te leggen… and leave you puzzled.

Tekst © Danny De Bock
Dit artikel verschijnt ook op draaiomjeoren.com

http://www.intlanthem.com/releases/iarc0011


In case you LIKE us, please click here:




Foto © Leentje Arnouts
"WAGON JAZZ"
cycle d’interviews réalisées
par Georges Tonla Briquet


our partners:

Clemens Communications


 


Silvère Mansis
(10.9.1944 - 22.4.2018)
foto © Dirck Brysse


Rik Bevernage
(19.4.1954 - 6.3.2018)
foto © Stefe Jiroflée


Philippe Schoonbrood
(24.5.1957-30.5.2020)
foto © Dominique Houcmant


Claude Loxhay
(18/02/1947 – 02/11/2023)
foto © Marie Gilon


Special thanks to our photographers:

Petra Beckers
Ron Beenen
Annie Boedt
Klaas Boelen
Henning Bolte

Serge Braem
Cedric Craps
Christian Deblanc
Philippe De Cleen
Paul De Cloedt
Cindy De Kuyper

Koen Deleu
Ferdinand Dupuis-Panther
Anne Fishburn
Federico Garcia
Robert Hansenne
Serge Heimlich
Dominique Houcmant
Stefe Jiroflée
Herman Klaassen
Philippe Klein

Jos L. Knaepen
Tom Leentjes
Hugo Lefèvre

Jacky Lepage
Olivier Lestoquoit
Eric Malfait
Simas Martinonis
Nina Contini Melis
Anne Panther
Jean-Jacques Pussiau
Arnold Reyngoudt
Jean Schoubs
Willy Schuyten

Frank Tafuri
Jean-Pierre Tillaert
Tom Vanbesien
Jef Vandebroek
Geert Vandepoele
Guy Van de Poel
Cees van de Ven
Donata van de Ven
Harry van Kesteren
Geert Vanoverschelde
Roger Vantilt
Patrick Van Vlerken
Marie-Anne Ver Eecke
Karine Vergauwen
Frank Verlinden

Jan Vernieuwe
Anders Vranken
Didier Wagner


and to our writers:

Mischa Andriessen
Robin Arends
Marleen Arnouts
Werner Barth
José Bedeur
Henning Bolte
Erik Carrette
Danny De Bock
Denis Desassis
Pierre Dulieu
Ferdinand Dupuis-Panther
Federico Garcia
Paul Godderis
Stephen Godsall
Jean-Pierre Goffin
Claudy Jalet
Bernard Lefèvre
Mathilde Löffler
Claude Loxhay
Ieva Pakalniškytė
Anne Panther
Etienne Payen
Jacques Prouvost
Yves « JB » Tassin
Herman te Loo
Eric Therer
Georges Tonla Briquet
Henri Vandenberghe
Iwein Van Malderen
Jan Van Stichel
Olivier Verhelst