Wonderlijk mix van Zuid-Amerikaanse cultuur en hedendaagse jazz

De in 1986 in Hollywood, CA geboren zangeres (met Boliviaanse roots) Muriel Urquidi volgde reeds als vierjarige notenleer en zang. Via Miami en Londen arriveerde ze uiteindelijk in Brussel. Momenteel studeert ze nog aan het Lemmensinstituut Leuven. Toch hoorden we dinsdag 5 juni 2018 een mature zangeres die zich als een vis in het water op het podium voelde.

Het werd een schitterend concert met o.a. bloedmooie versies van de ‘Lambada’ (dat eind jaren ’80 wereldberoemd werd door de Braziliaanse band Kaoma maar origineel in 1982 uitkwam onder de titel "Llorando se fue" van de Boliviaanse groep Los Kjarkas) en het aangrijpend ‘Alfonsina y el Mar’ (muziek van de Argentijnse pianist Ariel Ramirez en tekst van Félix Luna) over het tragische levenseinde van dichteres Alfonsina Carolina Storni. Muriel Urquidi vormde de vooral Boliviaanse volksmuziek om tot groovy jazz.

Opvallend was hoe goed de musici op elkaar ingespeeld waren. Het was zalig hoe de pianolijnen van de Koreaanse Cho Rong King (vriendin van Bram De Looze) naadloos overgingen in de gitaarriedels van Roeland Celis. Net als de pianiste zorgde Celis voor fijne, bijna niet te merken inkleuringen die de songs extra diepte gaven.

Als je met een ritmetandem als contrabassist Jos Machtel en drummer Matthias De Waele kunt aantreden weet je dat je als het ware vanuit een hangmat musiceert.

Werkelijk een topconcert waardoor je blij de El Gato Negro verliet.

Tekst © Jos Demol  -  foto’s © Geert Vanoverschelde

MUSICI:

Muriel Urquidi, zang
Roeland Celis, elektrische gitaar
Cho Rong Kim, piano
Jos Machtel, contrabas
Matthias De Waele, drums