Klara in de singel stunt met jazzpremières



Natuurlijk ging alle aandacht op deze 9de editie van Klara in de Singel naar Beethoven die 250 jaar geleden werd geboren. Maar naast Beethoven viel er ook voor alle andere melomanen en niet in het minst de jazzliefhebbers heel wat te beleven.


Jef Neve Group in de nokvolle Blauwe Zaal © VRT – Geert Van Hoeymissen


Met jazzpremières van Bram De Looze solo en Jef Neve met zijn gloednieuw septet was dit voor Klara in de singel helemaal een schot in de roos. Het festival was dan ook in no time uitverkocht.

Met een lichte ontgoocheling kwam de aankondiging dat Bram De Looze zijn soloproject helaas niet op de voorziene Viñoly-Maene piano zou gaan spelen. De wereldberoemde New Yorkse architect Rafael Viñoly, die de vleugelpiano met rechte snaren en een ergonomisch, licht gewelfd klavier tekende en samen met Chris Maene bouwde, heeft bedongen dat de piano niet voor augustus in het openbaar bespeeld wordt. Rafael Viñoly, bekend als architect van iconische gebouwen zoals 432 Park Avenue NY, The Cleveland Museum of Art of the Carrasco International Airport in Montevideo, is zelf een gepassioneerd pianist en bevriend met de beste pianisten ter wereld, wil een eigen première met een voorlopig nog ongekende pianist.

Bram De Looze liet zich niet uit het veld slaan en bracht solo de uitvoering van het op 21 februari 2020 te verwachten album ‘Colour Talk’ (Sdban Records) op de hem vertrouwde unieke Chris Maene Straight Strung Grand Piano (de snaren van de Grand Piano staan parallel in plaats van gekruist).


Bram De Looze © VRT – Geert Van Hoeymissen


Het valt natuurlijk moeilijk uit te maken of de piano erg verschillend klinkt (naar Bram vertelde tijdens een interview is de klank bij de Viñoly heel bijzonder) maar wezenlijk gaat het om de muziek zelf. En daarin herken je het improvisatietalent van Bram De Looze die al ga je associaties maken met pianohelden zoals Keith Jarrett, Paul Bley of zelfs Glenn Gould. Maar net door het absorberen van al die werelden van muziek en niet te vergeten zijn jonge leeftijd (29 jaar) weet hij te verrassen met uitzonderlijk originele, pakkende muziek. In het compacte uurtje geniet je bijna ademloos op het puntje van je stoel hoe hij zelf intensief geconcentreerd een kleurrijk klankpalet tevoorschijn tovert dat soms heel lieflijk lyrisch en verstild, bijwijlen minimalistisch, overgaat in krachtige variaties en pittige modulaties. Voor wie het live nog wil beleven verwijzen we naar zijn website: www.bramdelooze.com/.


Lars Van de Voorde Trio: Lars Van de Voorde, Jef Manderveld en Jesse Dockx © Bernard Lefèvre


Naar gewoonte krijgt het conservatorium carte blanche met jong talent en daarbij ook jazz. Pianist Lars Van de Voorde stelde zijn trio voor met bassist Jef Manderveld en drummer Jesse Dockx. Ze kozen bewust voor jazzstandards. Pianist Lars Van de Voorde heeft een boontje voor Keith Jarrett en ze coverden ook ‘Rainbow’ (een compositie van Keiths eerste vrouw Margot). Het trio straalde zelfvertrouwen uit en liet ruimte voor improvisatie en soli. Met nog een aanstekelijke versie van Beatles hit ‘And I Love Her’ en Colemans’ ‘When Will The Blues Leave’ kregen ze een warm applaus. Deze talentvolle studenten zijn te volgen!


Op een zelfde tijdstip in het programma moesten we noodgedwongen een keuze maken tussen Merope (Bert Cools) en Elina Duni met Rob Luft. Over Merope met het project ‘Naktès’ kan ik de recensie aanbevelen door Georges Tonla Briquet – zie hier - werd overigens als beste Belgische wereldmuziek release door Klara onderscheiden.

De Albanese zangeres Elina Duni resideert nu in Londen en leerde tijdens het Montreux Jazzfestival de Britse gitarist Rob Luft kennen. Ze werden als duo nog vorig jaar nog fel bejubeld tijdens Leuven Jazz.


Elina Duni en Rob Luft © Bernard Lefèvre


Ze trokken in de sfeervolle Theaterstudio alle registers open; van traditionals/folksongs (Kosovo Love Song) over eigen duo-werk tot het aanstekelijke ‘Couleur Café’ (Serge Gainsbourg), het bloedmooie ‘Meu Amor’ (van het door Klara in de categorie World bekroonde album ‘Partir’) en zelfs een cover van Frank Sinatra (geschreven voor Ava Gardner): ‘I Am A Fool To Want You’.

Blootvoets, fel gebarend en met een pose vol charme en passie, stal Elina met haar prachtig stem de show al mocht de gitarist Rob Luft even sterk en subtiel op gitaar meesterlijk begeleiden en ook solo een bravoure stukje meegeven. Subliem en innemend concert waar het publiek graag meer van wou, maar de strikte timing liet geen encore toe!

En dan was het ogenblik aangebroken van de even groots als Beethoven aangekondigde top of the bill: Jef Neve met de absolute première van zijn eind maart te verschijnen nieuwe plaat: ‘Mysterium’.


Jef Neve © VRT – Geert Van Hoeymissen


Jef Neve (tijdens interview met Klara): “In de wereld van vandaag vind je alle data en informatie via Wikipedia, wordt al dan niet fake news verspreid. Dat wou ik terugdraaien en uitgaan van een gevoel waar mensen geloven in wat ze niet altijd begrijpen, dingen aannemen die voor hen spiritueel kunnen zijn zonder dat er een verklaring bij hoort. Dat gevoel, die emotie heb vertaald naar ‘Mysterium’ en dat werkt voor mij en zo heb ik de nieuwe muziek geschreven met deze een vrij hydride bezetting.”


Jef Neve, Jasper Høiby, Andy Dhondt, Nicolas Kummert, Bruno Van der Haegen, Teus Nobel, Pieter Kindt © VRT – Geert Van Hoeymissen


Het is alvast een bijzondere bezetting zonder drums, Jef Neve aan de piano, liefst drie saxen: Andy Dhondt, Nicolas Kummert, Bruno Van der Haegen, verder op contrabas: de Deen Jasper Høiby (Phronesis), op bastrombone: Pieter Kindt en op trompet de rijzende Nederlandse ster: Teus Nobel. Die laatste vormt met Jef Neve nu ook een succesvol duo.

In de nokvolle Blauwe zaal trad dit septet aan. Het was wel spannend want bovenop de gasten van het festival waren er ook apart tickets te koop voor Jef Neve dus bestond de vrees of iedereen een plaatsje zou bemachtigen, maar dat viel perfect mee.

We werden meteen omver geblazen met de overweldigende opener ‘Happiness In E Major’ waar een positieve energie van uitstraalde. In de daaropvolgende ballade ‘Sweet Sad Young Tenor’ schitterde Nicolas Kummert. Met ‘Enigma’ doken we terug het mysterie in met een solerende Bruno Van der Haegen op tenorsaxofoon. Jef Neve gaf weerwerk op piano, dirigeerde en vuurde de band aan.

De titels werden laat in de productie en zelfs bij de try-out bedacht. Zo ontstond ‘One Foot In The Sea, And One On The Shore’ bij Kaap in Oostende.

Zoals altijd schittert Jef Neve in zijn communicatie naar het publiek toe. Zo werd het stil als hij een nummer (‘Adagio for Bob Collymore’) opdraagt aan de op 1 juli 2019 aan kanker overleden Bob Collymore (61 jaar, CEO van Safaricom Jazz Festival in Nairobi). Jef zet in met een minimalistische pianosolo waarop de band invalt met coole accenten. Subliem!

‘Exhiliration’ is een meeslepend uptempo met in de glansrollen saxofonisten Nicolas Kummert en Bruno Van der Haegen.


(v.l.n.r.) Andy Dhondt (sax), Nicolas Kummert (sax), Bruno Van der Haegen (sax), Teus Nobel (trompet), Jasper Høiby (bas), Pieter Kindt (bastrombone)
© VRT - Geert Van Hoeymissen

Met ‘Desert Walk’ liet Jef Neve zich inspireren door Mingus. Hij zocht naar een ruw en gedurfd thema en geeft hierin als vanzelfsprekend ruimte aan bassist Jasper Høiby. De swingende baslijn zet over fraaie piano- en saxsoli de indringende orkestrale toon. Een formidabele Teus Nobel soleert op trompet.

Na het al even majestueuze ‘The Dream With Different Worlds’ sluiten ze af. Het enthousiaste publiek houdt niet af en wil natuurlijk meer. En Jef Neve komt dankbaar en trots terug met een bisnummer waar ook een mooi verhaal aan gekoppeld is. Hierbij haalde hij zijn inspiratie bij Brahms en meer bepaald het tweede deel van diens eerste pianoconcerto. Daar sluipt een herhaald thema in dat Jef Neve is bijgebleven bij het thuiskomen en voor het slapen gaan. En zo schreef hij ‘Final Curtain Call’, een ontroerend muziekstuk.

Zo werd het een beklijvend concert dat terecht beloond werd met een staande ovatie.

Jef Neve bewijst telkens opnieuw hoe veelzijdig en inventief hij is, ook met toonaangevende jazz in vindingrijke, gelaagde composities en sublieme arrangementen, ruimte voor ragfijne soli en knappe interactie, echt wereldklasse.

‘Mysterium’ verdient wat ons betreft de hoogste onderscheiding, een Grammy Award waardig!

Herbeluisteren kan via Klara.be en check alle live data op www.jefneve.com.

© Bernard Lefèvre


In case you LIKE us, please click here:




Foto © Leentje Arnouts
"WAGON JAZZ"
cycle d’interviews réalisées
par Georges Tonla Briquet


our partners:

Clemens Communications


 


Silvère Mansis
(10.9.1944 - 22.4.2018)
foto © Dirck Brysse


Rik Bevernage
(19.4.1954 - 6.3.2018)
foto © Stefe Jiroflée


Philippe Schoonbrood
(24.5.1957-30.5.2020)
foto © Dominique Houcmant


Claude Loxhay
(18/02/1947 – 02/11/2023)
foto © Marie Gilon


Special thanks to our photographers:

Petra Beckers
Ron Beenen
Annie Boedt
Klaas Boelen
Henning Bolte

Serge Braem
Cedric Craps
Christian Deblanc
Philippe De Cleen
Paul De Cloedt
Cindy De Kuyper

Koen Deleu
Ferdinand Dupuis-Panther
Anne Fishburn
Federico Garcia
Robert Hansenne
Serge Heimlich
Dominique Houcmant
Stefe Jiroflée
Herman Klaassen
Philippe Klein

Jos L. Knaepen
Tom Leentjes
Hugo Lefèvre

Jacky Lepage
Olivier Lestoquoit
Eric Malfait
Simas Martinonis
Nina Contini Melis
Anne Panther
Jean-Jacques Pussiau
Arnold Reyngoudt
Jean Schoubs
Willy Schuyten

Frank Tafuri
Jean-Pierre Tillaert
Tom Vanbesien
Jef Vandebroek
Geert Vandepoele
Guy Van de Poel
Cees van de Ven
Donata van de Ven
Harry van Kesteren
Geert Vanoverschelde
Roger Vantilt
Patrick Van Vlerken
Marie-Anne Ver Eecke
Karine Vergauwen
Frank Verlinden

Jan Vernieuwe
Anders Vranken
Didier Wagner


and to our writers:

Mischa Andriessen
Robin Arends
Marleen Arnouts
Werner Barth
José Bedeur
Henning Bolte
Erik Carrette
Danny De Bock
Denis Desassis
Pierre Dulieu
Ferdinand Dupuis-Panther
Federico Garcia
Paul Godderis
Stephen Godsall
Jean-Pierre Goffin
Claudy Jalet
Bernard Lefèvre
Mathilde Löffler
Claude Loxhay
Ieva Pakalniškytė
Anne Panther
Etienne Payen
Jacques Prouvost
Yves « JB » Tassin
Herman te Loo
Eric Therer
Georges Tonla Briquet
Henri Vandenberghe
Iwein Van Malderen
Jan Van Stichel
Olivier Verhelst