Arthur Kell Speculation Quartet in The Black Cat

Club de B, Torhout, 20 mei 2025

Eind 2023 verscheen het alom geprezen album ‘Live at LunÀtico’ op John Bishop’s Origin label. Arthur Kell koos voor een niet zoveel voorkomende bezetting met twee elektrische gitaristen in de frontlinie. Brad Shepik en Nate Radley zijn meesters in het verweven van klanklijnen. Beiden hebben hun eigen geluid maar vullen elkaar perfect aan. 

Allan Mednard is een rijzende ster die samenspeelt met o.a. pianisten Jeremy Pelt en Aaron Parks, gitarist Kurt Rosenwinkel, contrabassist Ben Allison, harpiste Brandee Younger,…  Hij is de gedroomde drummer voor dit quartet: heel gestructureerd en toch losjes en heel subtiel. 

Arthur Kell, vriend en kompaan van de legendarische, helaas in 1998 overleden, Thomas Chapin, speelde samen met o.m. Matt Darriau, Guillermo Klein, Steve Cardenas, Bruce Barth, Sam Newsome, Roy Nathanson, Denman Maroney, Bernard Purdie en Matt Wilson.

Hij is een verhalenverteller en dat maakt zijn composities zo fris en avontuurlijk. Zijn muziek is zeer rijk en dicht gelaagd en zit vol melodieuze arrangementen, spontane interactie en swingt heen en weer tussen Brazilië, de Arabische wereld, postrock en bop. Het zijn gevarieerde, kleurrijke dynamische dialogen.

Hun enige concert van hun Europese tournee in België was in The Black Cat. Ze zetten die avond in met het nog niet op cd verschenen “There You Go”, een gezellig huppelende melodie met een knappe solo van Nate Radley en schitterende soundscapes van Brad Shepik.

In “Haflat Zifaf” soleren beide gitaristen er uitbundig op los. Nate meer jazzy en bij Brad klinken er meer rock invloeden door. “Pisciotta Blue”, eveneens van hun ‘Live at LunÀtico’ album, krijgt een mooie contrabas intro.

“Dada”, van de cd ‘Victoria’, verwijst naar een persoon die de band, bij een van de vorige tournees, wegwijs maakte in het treinstation van Valencia. 

Opvallend hoe hecht het samenspel is en hoe groot het spelplezier is.

In “Song For the Journey” (van de cd ‘Jester’) worden we verwend met een zalige contrabassolo, gevolgd door een superbe solo van Brad Shepik.

“Dry Delta”, een uitbundig nummer met een glansrol voor Allan Mednard, wordt gevolgd door “Amatlan”, een heel recente compositie, waarin Brad Shepik helemaal uit de bol gaat. Hopelijk verschijnt er heel snel een vervolg op ‘Live at LunÀtico’.

“Draco”, met bijna akoestisch klinkende gitaar intro, en “Names & Spaces”, met zijn zweverige intro, komen beiden van de cd ‘Victoria’.

Het korte “Polyamorphous” is ingetogen en lyrisch. “Regatta” illustreert andermaal het coherente samenspel.

Het bisnummer “Dark Green #15” verwijst naar de speciale groene kleur van een bepaalde tegel...

De warme klank van de contrabas, het alerte drumwerk in combinatie met de twee gitaristen leverden een muzikaal vuurwerk, zonder dat ze zich verloren in louter virtuositeit. Een topconcert!

Tekst © Jos Demol  -  foto’s © Geert Vanoverschelde