Umlaut double bill
Various
Umlaut Records
Twee nieuwe releases van het Zweedse collectief/label met vertakkingen in Berlijn en Parijs. Extreme improvisatie en het motto “Transformation of sound” vormen de rode draad.
Novembre – Encore
Een dubbelalbum van dit kwartet met Antonin Tri Hoang (altsaxofoon, basklarinet), Romain Clerc-Renaud (piano, toetsen), Thibault Cellier (contrabas) en Sylvain Darrifourcq (drums). Deze laatste is in onze kringen vooral bekend door zijn trio met Manuel Hermia en Valentin Ceccaldi.
Op cd 1 staan acht composities van Romain Clerc-Renaud en Antonin-Tri Hoang. Een helse toboganrit van net geen vijftig minuten. Na een intro van buitenaardse stilte die spaarzaam gevuld wordt door achtereenvolgens wat pieptonen, pianogetokkel en ijle saxofoonklanken is het tijd voor het serieuze werk. Korte aanzetten en stroomstoten ontaarden tot een amalgaam van vreemdsoortige arabesken met plots opduikende swingmomenten (weliswaar met een hoek af). Het gebeurt dat dit alles al eens resulteert in heus samenhangende delen zoals in ‘Continuum’. Maar het zijn vooral titels als ‘Miniatures’, ‘Klaxon Pad Carnival’ en ‘Let Co Flash’ die het best weerspiegelen wat hier aan de hand is.
Cd 2 bevat zeven electro-akoestische sfeerzettingen van Marc Baron die de inspiratie hiervoor haalde bij de muziek van Novembre. Inspiratie betekent dat hij opnamen maakte toen de groep zijn cd inblikte. Dat resultaat ging hij nadien verknippen en plakken. Van uiterst broze fragmenten tot de meest bizarre klankriedels en effecten waaronder zelfs kerkklokken annex het nodige geruis en geschuifel.
Een sudoku voor gevorderden. Uitgebracht in een kunstzinnige uitvouwbare digipack.
Sbatax – Spires
Achter de naam Sbatax schuilt het duo Bertrand Denzler (tenorsaxofoon) en Antonin Gerbal (drums).
Voor deze tweede gezamenlijke outing stonden ze duidelijk onder hoogspanning. Twee stukken van respectievelijk tweeëntwintig (‘Spires’) en drieëntwintig (‘Azimuths’) minuten maar elk volgens hetzelfde principe van “we take no prisoners”. Ze ontketenen een spiraal van gewelddadige energie enkel en alleen aangedreven door drums en saxofoon. Een uitputtingsslag van de eerste drumbeat tot de laatste saxofoonuithaal.
Denk aan een verbond tussen Albert Ayler en Sunny Murray of een gemuteerde versie van Peter Brötzmann zijn ‘Machine Gun’. U bent gewaarschuwd. Zeker voor adepten van het Deense ILK-label.
© Georges Tonla Briquet
