Tien om te ontdekken
Various
Oink / Intakt / ECM / Moonjune / Out Note / Vesuvius Music / Home Records
We maakten al een kleine ‘tour d’horizon’ wat het concertaanbod betreft voor het komende seizoen. Ondertussen zijn de sluizen met releases volledig opengezet. We pikten er tien uit, in alfabetische volgorde.
Artvark – Mother Of Thousand
Oink
Eigen aan de covid-tijdsgeest begonnen de vier saxofonisten van Artvark in hun (nieuw gebouwde) studio te filosoferen en te experimenteren met ‘Mother Of Thousand’ als eindwerk. Heel bijzonder daarbij is dat ze spelen op originele instrumenten uit vervlogen tijden waaronder door Adolph Sax gebouwde saxofoons uit de tweede helft van de negentiende eeuw en een schuifsaxofoon uit 1920. Dertien snapshots in totaal die afwisselend dromerig en speels klinken en al eens gebaseerd zijn op repetitieve clusters à la Philip Glass. Soms overheerst een sacraal tintje waarvoor ze eerst gingen luisteren naar Arvo Pärt. Eenmaal lijkt het zelfs of ze een theremin gebruiken. Met gastbijdragen van Mark Schilders (drums) en Leo van Oostrom.
De “Wunderkammer” van Artvark.
Crump-Davis-McPherson – Wandersphere
Intakt
Nog een op en top covid-cd, ditmaal van het New Yorkse Borderland Trio (Stephan Crump, Kris Davis, Eric McPherson). De drie improvisators wilden hun frustraties over de situatie kwijt en trokken op 11 december 2020 naar The Samurai Hotel, een befaamde studio in Queens (New York). In vier stukken van 30’28, 19’43, 41’22 en 24’33 (verspreid over twee cd’s) ventileren ze hun gevoelens van verplichte isolatie. Veel stille passages om te beginnen maar nadien borrelt de woede af en toe eventjes op. Complexe kluwens volgen net iets meer vloeiende lijnen op en omgekeerd. De drie organiseren als het ware een fluctuerend spel van afstoten en aanvaarden en ontsluiten op hun manier het hele claustrofobisch basisgegeven van afzondering.
The Samurai Hotel was die dag even een alternatieve versie van een coworking hub.
http://www.intaktrec.ch/370.htm
Andrew Cyrille Quartet – The News
ECM
Het vervolg op ‘The Declaration Of Musical Independence’ (2016) zij het deze keer met als pianist David Virelles in de plaats van Richard Teitelbaum. Bill Frisell en Ben Street zijn nog steeds aan boord. Andrew Cyrille blijft trouw aan zichzelf en leidt het kwartet met zachte hand door de acht tracks, waarvan hij er twee aanreikte plus nog eentje dat hij samen met Virelles componeerde (met de passende titel ‘Dance Of The Nuances’). Deze laatste mocht eveneens een eigen nummer leveren (het heel broze ‘Incienso’) terwijl Frisell drie stuks verschafte, typisch in zijn lyrische americana-stijl, zij het dat hier af en toe een donker randje aan toegevoegd wordt. De spielereien uit de titeltrack en hun versie van ‘Leaving East Of Java’ (al te horen op de cd ‘Encounter’) leiden eventjes tot licht experimentele arabesken en benaderen de activiteiten van Cyrille met zijn Trio 3.
Geen echte verrassingen maar gewoon degelijk ECM-materiaal en dat is op zich al voldoende garantie voor hoogstaande kwaliteit.
https://www.ecmrecords.com/shop/1605702383/the-news-andrew-cyrille-quartet
Dewa Budjana – Naurora
Moonjune
Het mocht duidelijk wat grootser zijn voor deze opname van de Indonesische fusiongitarist Dewa Budjana. Heel wat genodigden in de studio waaronder Gary Husband en Joey Alexander. De formule van zijn vorige albums blijft weliswaar behouden: stevige progrock met de nodige gitaarfantasieën. Enkele malen stuwt Budjana alles behoedzaam richting Steely Dan, Santana, Pink Floyd en zelfs Pat Metheny, wat hem siert en voor de nodige afwisseling zorgt.
Toch behoudt hij zijn eigen ethiek en is de transcendente uitstraling zo gevrijwaard.
Amir Elsaffar & Rivers Of Sound – The Other Shore
Out Note
Tweede release van het crossover project opgericht door de Iraaks-Amerikaanse multi-instrumentalist en componist Amir Elsaffar. Met zijn zeventienkoppig ensemble Rivers Of Sound doorkruist hij moeiteloos culturen en stijlen waarbij maqam-structuren en improvisatie elkaar naadloos aanvullen en lamentzang volgt op Steve Reich-patronen. De Arabische elementen wegen zwaar door niet alleen wegens het aanwenden van het typische microtonaal toonstelsel maar hoofdzakelijk wegens het instrumentarium met buzuq, joza (rebab), santur, dumbek, nay en natuurlijk de onvermijdelijke oud. Voor de Westerse invloeden zorgen onder meer Nasheet Waits, John Escreet en Fabrizio Cassol. Niet toevallig zijn er parallellen met gelijkaardige projecten van Aka Moon maar ook fans van MikMâäk zullen hiervan genieten.
June Garber – Off The Carousel
Vesuvius Music
June Garber was decennia lang actief in variété en theatermiddens maar sinds 2003 koos ze resoluut voor jazz en meer bepaald het standard repertoire. Een juiste keuze blijkt uit deze opname. De sensuele stem, de fluwelen clubsfeer, een stijlvolle begeleiding, het is er allemaal. Zelfs de strijkers klinken nooit misplaatst of “over the top”. Het repertoire is aangepast met evergreens als ‘Windmills Of Your Mind’, ‘Shadow Of Your Smile’ en ‘When October Goes’. Niet hip maar wel met het juiste patina. Voor fans van Blossom Dearrie en aanverwante retro vocalists.
Uitgebracht bij Vesuvius Music, gespecialiseerd in dergelijk materiaal. Uiterst genietbaar met een Glenfiddish Fire & Cane single malt bij de hand.
https://www.vesuviusmusic.com/
www.junegarber.com
Marc Johnson – Overpass
ECM
Met deze ‘Overpass’ keert bassist Marc Johnson een beetje terug naar zijn verleden. ‘Nardis’ (Miles Davis) stond regelmatig op het repertoire toen hij nog bij Bill Evans speelde, net als ‘Love Theme From Spartacus’ (Alex North). Deze keer doet hij het solo en hij komt er stijlvol mee weg. Zelfs Eddie Harris zijn ‘Freedom Jazz Dance’ krijgt een (vederlichte) dansbare toon mee. Nog meer (Afrikaanse getinte) dansritmen introduceert hij in zijn ‘Whorled Whirled World’.
Ondanks de ascetische benadering is ‘Overpass’ een intense luisterervaring.
https://www.ecmrecords.com/shop/1619621465/overpass-marc-johnson
Kappeler/Zumthor – Herd
Intakt
Voor hun tweede gezamenlijk album vonden pianist Vera Kappeler en drummer Peter Conradin Zumthor hun inspiratie onder andere bij oude foto’s van een dorp dat onder water verdween door de bouw van een dam. Om deze beelden kracht bij te zetten, produceren ze klanken die ogenschijnlijk opborrelen uit het grote niets en vervolgens stilaan vorm krijgen, als een wit canvas dat langzaam opgevuld wordt met stipjes en punten. Heel veel lege ruimte waar soms een dreigende opwelling de serene rust verstoort.
Een beladen luisterspel doordrenkt van donkere visioenen waar tijd een onvatbaar begrip is.
https://www.kappelerzumthor.ch/
http://www.intaktrec.ch/367.htm 
Ramon van Merkenstein Trio – Quiet Dreams
Home Records
Debuut van een nieuw internationaal trio rond de Nederlandse contrabassist Ramon van Merkenstein met verder nog de Belgische drummer Lieven Venken en de Italiaanse gitarist Gabriele di Franco. Hun huidige uitvalsbasis is Brussel. Het is van Merkenstein (winnaar Jong jazztalent Dinant Jazz 2018 met de groep Songs Between Two Land) die alle composities leverde maar di Franco zorgt wel voor extra inkleuringen.
Gestroomlijnde melodieuze jazz met veel finesse, raak gekozen solomomenten, groovy pieken en af en toe wat spanning. Afwachten wat het vervolg wordt.
Asaf Sirkis – Solar Flash
MoonJune
Wanneer Robert Wyatt de moeite doet om lovende woorden te schrijven voor een hoestekst, wil dat wat zeggen. Als bovendien Kevin Glasgow (Nicolas Meier, Bill Evans, Tim Garland) en Gary Husband (John McLaughlin, Allan Holdsworth, Jack Bruce) deel uitmaken van dit trio rond de Israëlische drummer Asaf Sirkis en Mark Wingfield een van de gastmuzikanten is, wordt het toch wel interessant. ‘For Eric’ is bovendien opgedragen aan de legendarische drummer Eric Kamau Grávátt (Weather Report, McCoy Tyner) met hierin zelfs de stem van Sun Ra verwerkt. Aan de hand van al deze “namedropping” is het niet moeilijk raden in welke richting de muziek uitgaat. Fusion, prog en jazz zijn inderdaad de sleutelwoorden, zij het op een meer getemperd tempo inherent aan dergelijke releases. Alsof ze het genre willen herdefiniëren. Opvallend vooral is het bijzondere spacy klankenspectrum met een stevige knipoog naar Steve Hillage (‘Polish Suite, Part Two’) en de beginjaren van Pink Floyd.
Een buitenbeentje in de catalogus van Moonjune.
© Georges Tonla Briquet
