Jazz is always now
Various
ECM / Pet Mantis Records / Intakt / MoonJune
De titel voor deze compilatie haalden we bij Ralph Alessi zijn nieuwste cd, ‘It’s Always Now’. Improviseren is instant componeren en maakt wezenlijk deel uit van jazz. Met andere woorden, het nu-moment is altijd aanwezig.
Foto © Annie Boedt
Ralph Alessi Quartet – It’s Always Now
ECM
Vierde album voor ECM van trompettist Ralph Alessi en dit met wederom een andere bezetting. Deze keer vertoeft hij in het gezelschap van Florian Weber (piano), Bänz Oester (contrabas) en Gerry Hemingway (drums).
Een opname die opgevat lijkt voor een vinylrelease, verdeeld over twee plaatkanten met elk een eigen bezieling. De eerste zeven nummers zijn eerder gebaseerd op sfeerzettingen en uitgewerkt rond fladderende pianonoten en schriele trompetklanken. In ‘Residue’ gaat het er weliswaar speelser aan toe en jongleert Alessi net wat explicieter. Vanaf ‘His Hopes, His Fears, His Tears’ (de achtste track) mag het extremer en worden de onderlinge steekspelletjes vinniger. De snelle en bevlogen uitvallen volgen elkaar vlugger op. Er ontspint zich een geanimeerde dialoog van tegengestelden die uitmondt in een steeds hogere graad van complexiteit.
Zo krijgen we twee aspecten te horen van de trompettist. Dr Ralph en Mr Alessi als het ware.
Avi Granite 6 – OPERATOR
Pet Mantis Records
Voor ‘OPERATOR’ kon gitarist Avi Granite wederom rekenen op zijn vertrouwd sextet bij elkaar gesprokkeld uit de bloeiende Toronto scene.
Inspiratie haalde hij bij thema’s als communicatie en vooral de onmacht tegenover het gebrek hieraan door allerlei factoren. Een niet zo eenvoudig gegeven dat weerspiegeld wordt in de al even gelaagde composities. Zelfs de net tragere nummers zijn getekend door een meervoudige onderstroom. Met als hoogtepunten ‘Misanthropic Vindaloo’ (een bonte cross-over tussen voodoo boogaloo en de energieke gekte van Flat Earth Society, inclusief een abrupt einde) en afsluiter ‘Many Bowl’ (dat barst van contrasten tussen crescendo en diminuendo). De treurmars ‘The Long Tomorrow’ klinkt dan weer als een knipoog naar een welbepaald erfgoed van New Orleans. Respect ook voor de manier waarop Granite vooral de blazerssectie (trompet, saxofoons, trombone) in de kijker plaatst en hij zelf als gitarist meestal op de achtergrond blijft, op enkele korte solo’s na.
Knappe futuristische hoes van Warpsol (leuke filmpjes op YouTube en TikTok).
https://avigranite6.com/
BANDCAMP
Jim & The Schrimps – Ain’t No Saint
Intakt
Verschillende ontmoetingen leidden uiteindelijk tot deze nieuwe groep van Jim Black. Een powerkwartet met verder nog in de rangen de Deense (alt)saxofonist Asger Nissen, de Duitse tenorsaxofonist Julius Gawlik en diens landgenoot bassist Felix Henkelhausen.
De drijfveer van Black: “Can we speak the same language?”. Deze vier hebben duidelijk eenzelfde kennis van de improvisatietaal en -regels. Met een punkhouding van “Let’s go” geeft Black het startsein via beukende drums vergezeld van Gawlik en zijn scheurende sax. Wie volhoudt, doorstaat een orkaan van net geen uur. Black gunt zichzelf enkele opmerkelijke solomomenten maar uiteindelijk is dit een hecht spelende bende die maar al te graag branie schopt en geluidsbarrières doorbreekt.
Een nieuwe chimaera in de onderwereld van de improvisatie. Zeker voor fans van AlasNoAxis, Bloodcount en Endangered Blood.
Stephan Thelen – Fractal Guitar 3
MoonJune
Deel drie van gitarist en multi-instrumentalist Stephan Thelen zijn ‘Fractal Guitar’ saga.
Vijf nummers die in lengte variëren tussen negen en zestien minuten uitgevoerd door een “stellar” cast in het genre waaronder Markus Reuter, Jon Durant en Eivind Aarset. Van bij de openingstrack ‘Through The Stargate’ worden de pionnen op de juiste plaats gezet en belanden we in een geluidsdecor dat het midden houdt tussen Hans Zimmer zijn soundtrack voor ‘Blade Runner 2049’ en Bowies ‘Black Star’. Andere parallellen die opduiken zijn deze met Tangerine Dream (on speed) en de filmmuziek van John Carpenter.
Stephan Thelen als de Richard Wagner van de prog en space opera maar vooral ook veel meer. Dat de man al werk leverde aan Kronos Quartet zegt een en ander over zijn componeertalent.
© Georges Tonla Briquet
