Fred Frith/Ikue Mori + Philip Catherine/Larry Coryell
Various
Intakt / ACT
Twee nieuwe duo-releases van gitaristen die elkaars volkomen tegenpolen zijn. Wel getekend door een paar toevallige parallellen op gebied van tijdsbepaling.
Fred Frith/Ikue Mori
A Mountain Doesn’t Know It’s Tall
Intakt
Na vier decennia samen optreden kregen gitarist Fred Frith en laptop electro prinses Ikue Mori onverwachts de kans om samen een dag (24 januari 2015) in de studio door te brengen en ongeremd te improviseren met het doel hieruit een cd te distilleren. Het was net nadat ze zich meer dan een week ondergedompeld hadden in de wereld van zen en boeddhisme naar aanleiding van een radiospel en een film waarvoor het duo een compositieopdracht gekregen had.
Het eindresultaat: vijftien craquelépatronen waarbij elke vormvastheid achterwege gelaten wordt. Voor de luisteraar is het koorddansen in het luchtledige. Het gevoel van plaats en tijd verdwijnt volledig. Muziek om te mediteren, zonder extreme schokeffecten en wonderlijk als een ophrys apifera. Vooral ook opmerkelijk introspectief voor Fred Frith, zeker na de driedelige box ‘Fred Frith Live At The Stone’. Dat hij zich hier hoofdzakelijk uitleeft op (zelfgemaakt) speelgoed heeft daar een en ander mee te maken.
Voor fans van Lynn Cassiers en labels als granvat en New Wave Of Jazz.
Larry Coryell & Philip Catherine
Jazz At Berlin Philharmonic XI
ACT
In volle fusion periode vormden deze twee gitaristen voor het eerst een duo. Hun concert tijdens de Berlin Jazztage in 1976 werd als een hoogtepunt van het festival beschouwd. Ze trokken samen op wereldtournee en doken ook tweemaal de studio (‘Twin House’-1977, ‘Splendid!’-1978). Producer was een zekere Siegfried Loch. Diezelfde man (ondertussen beter bekend als Siggi Loch) bracht beiden op 24 januari 2017 opnieuw naar de Philharmonie in Berlijn.
Coryell had een akoestische gitaar bij terwijl Catherine zijn vertrouwde Gibson ES-175 onder de arm had. Ondanks of net door dit verschil vullen ze elkaar naadloos aan. Vier duetten van melodisch topniveau zoals alleen deze heren dat konden. Daarbij tevens nog onuitgegeven duo’s van Philip Catherine met pianist Jan Lundgren en Larry Coryell met bassist Lars Danielsson.
Als apotheose de vier samen met extra gast Paolo Fresu. Een historische opname want het was meteen ook Coryell zijn allerlaatste. Nog geen maand later overleed hij.
© Georges Tonla Briquet
