Accordeonist Tuur Florizoone zag een tournee met JazzLab grotendeels in rook opgaan. Gelukkig kan het release-concert op do 05.11 in de Gentse Handelsbeurs voor zijn eerste soloalbum ‘Night Shift’ wel doorgaan, via het online platform Sound Of Ghent. Dit in een double bill met drummer Simon Segers (De Beren Gieren, Black Flower,…). De Gentse muziekpartners Democrazy, Gent Festival van Vlaanderen, Handelsbeurs Concertzaal, MIRY Concertzaal en Kunstencentrum Vooruit bundelen daarvoor de krachten.
In tijden van crisis verenigen deze cultuurspelers zich om de sector impulsen te blijven geven. Muzikanten en crew blijven op deze manier aan het werk en het publiek kan zo toch blijven genieten van concerten op een virtueel podium.
Sound Of Ghent: “Voor vijf euro beleef je vanuit je living een livestreamconcert van de beste beeld- en geluidskwaliteit. Wie een ticket koopt kan het concert nog 48u herbekijken.”
Concertlink:
https://www.handelsbeurs.be/nl/concert/simon-segers--tuur-florizoone-albumrelease--livestream
Accordeonist/componist/arrangeur Tuur Florizoone lanceert eerste solo-cd met filmische soundscapes
De titel ‘Night Shift’ is niet toevallig gekozen. Tijdens de eerste lockdown realiseerde hij zich dat de tijd rijp was voor een allereerste solo-cd. Dit na diverse producties in eigen beheer, en voor groepsprojecten waarbij hij als frontman of sideman betrokken was.
De opnames gebeurden voornamelijk thuis, ‘s nachts terwijl de kinderen sliepen, want overdag eisten die al zijn aandacht op. Componeren, improviseren en opnemen gebeurde dus tijdens enkele ‘night shifts’, terwijl Tuur eigenlijk een ochtendmens is.
De cd is zonder meer het resultaat van jaren solo optreden. Het contrast tussen live optreden en alleen in een studio zitten is groot. Daar zit geen publiek terwijl dat precies inspireert en motiveert.
“Het was even zoeken naar een juiste balans tussen ‘mensen live verrassen’ en een muzikaal coherent verhaal brengen op het format van een opname. Daar is reflectie en tijd voor nodig”, aldus Tuur.
Filmische soundscapes
De solorelease is anders dan wat men van zijn groepswerk (en 10 cd’s) gewoon is, maar toch herkenbaar en Tuur-authentiek. Het merendeel van de composities is het resultaat van improvisaties – zeg maar ‘instant composities’ - tijdens nachtelijke opnames.
De sterkte van Tuur, het componeren van herkenbare melodieën, maakt hier plaats voor een meer impressionistische benadering waar de melodie abstracter is, meer een soort ‘gevoel’. Het resultaat: 15 filmische en intimistische soundscapes, met af en toe accordeon-geproduceerde wind en percussie, die een hele wereld oproepen. De teneur is hoofdzakelijk ingetogen maar er zijn ook enkele opgewekte nummers en drie covers, waarbij ‘To Autumn’ van Tuur zelf, ‘Omdat ik van je hou’ van Raymond van het Groenewoud, en ‘Je me suis fait tout petit’ van Georges Brassens.
“Als accordeonist ben ik echt gevormd door het samenspel met andere muzikanten en dat hoor je nu ook in mijn soundscapes. Alleen moest ik ditmaal met geen andere muzikanten rekening houden en de muziek hoefde ook niet gestructureerd te zijn zoals voor een groepsproject. Ik zie deze solo-cd dan ook als een ode aan het instrument accordeon maar ook aan hoe het voelt om eenzaam te zijn, bijvoorbeeld tijdens een lockdown,” aldus Tuur Florizoone.
Vergroeid met accordeon
Tuur is onafscheidelijk vergroeid met zijn chromatische accordeon van het gereputeerde merk Bugari. Het is nog steeds dezelfde instrument als van zijn aankoop in 1999, in het Italiaanse Castelfidardo. Hij is zo verknocht aan het instrument dat hij persoonlijke herstellers heeft in Italië, België en Parijs.
Liever dan een gloednieuw exemplaar te kopen, heeft hij permanent een bedrag opzij staan om het instrument te laten herstellen. Deze accordeon heeft hem overal vergezeld op zijn avonturen, reizen, concerten, ontmoetingen... Het is het concertinstrument waarmee hij op het podium letterlijk verstrengelt.
“Ik hou ervan de muziek en de diepste noten te voelen vibreren tegen mijn borstkas terwijl ik speel”. Hij geniet ervan dat het bij bepaalde noten of uithalen soms piept, zucht en kraakt, dat het m.a.w. ‘geleefd’ heeft en net daarom incorporeert hij die ‘imperfecties’ ook graag tijdens concerten en nu ook op zijn 1e solo-cd.
Pour la petite histoire…
Florizoone is van opleiding een klassiek geschoolde pianist, maar leerde zichzelf de chromatische accordeon aan. Zijn hoofdinstrument is dus altijd de piano geweest, waaraan hij zijn composities, tegenstemmen, harmonieën en arrangementen maakt. Vandaar ook dat zijn muziek niet de typische accordeon-sound heeft die men van dat instrument zou verwachten. De accordeon is wel zijn geliefde concertinstrument. Hij is er bijna letterlijk mee vergroeid en houdt ervan de muziek en de diepste noten te voelen vibreren tegen zijn borstkas terwijl hij speelt.
Als 14-jarige werd hij uitgenodigd om piano te spelen op een Hongaars jeugdfestival en met de drinkcentjes kocht hij zich ter plaatse een tweedehandsaccordeon. Op de terugrit terroriseerde hij zijn mede-busreizigers met pogingen om zichzelf ‘Marina’ aan te leren.
Echt fatsoenlijk leerde hij accordeon spelen op 17, 18-jarige leeftijd toen hij in Brazilië een jaar op uitwisselingsprogramma was en veel op straat speelde. Het is daar dat men hem vroeg om eens ‘typisch Belgische muziek’ te spelen, wat hem tot nadenken stemde en later zou leiden tot zijn herkenbare mix van jazz, wereldmuziek, filmmuziek en klassieke muziek.
Nog later, als 20-jarige student klassieke piano aan het muziekconservatorium van Brussel, begeleidde hij circusvoorstellingen in Duitsland, waarvoor hij zijn latere compagnons Vincent Noiret (contrabas) en Philippe Laloy (saxen en fluit) optrommelde, en met wie hij sinds 1999 het trio Tricycle vormt.
Met zijn composities tast Tuur Florizoone graag de grenzen af van de jazz, wereldmuziek, filmmuziek en klassiek, en komt hij tot een eigen sound die hij graag ‘Belgisch’ noemt. Zijn gelaagde composities zijn een mélange van muziekstijlen en het resultaat van een zoektocht naar de eigen culturele identiteit en muzikale cultuur.
Florizoone’s muziek voor Aanrijding in Moscou (genomineerd voor de World Soundtrack Awards!) heeft bijgedragen aan zijn doorbraak, maar er waren ook talloze prachtige momenten met Eric Vloeimans, Claron McFadden en Philip Catherine, én persoonlijke projecten als Mixtuur, Tricycle en het trio Massot, Florizoone & Horbaczewski. Samen dragen ze bij tot een torenhoge reputatie.
Verwacht je aan een intimistisch concert met ogenschijnlijk eenvoudige melodieën vol diepere laagjes en een onweerstaanbare podiumprésence. Tuur stelt bovendien zijn eerste soloalbum voor!
Specificaties cd:
Opname: Tuur Florizoone in Studio des Rameurs
Mixing: Etienne Plumer in Studio Sacha
Mastering: Pieter De Wagter bij Equus
Producer: Tuur Florizoone voor Aventura Musica
Foto’s: Paulien Verlackt (cover photo) & Harry Gruyaert / Magnum Photos
Lay-out: Christine Elinckx (A.C.G.)
Logo: Brigitte Van de Wouwer
PERS
“Florizoone speelt meesterlijk accordeon, ook wel de mulat onder de instrumenten of ‘le piano des pauvres’ genoemd. Hij speelt een vindingrijk spel met timbres en ritmes en weeft die door elkaar tot een kleurrijk tapijt.” – Het Nieuwsblad
“We kennen hem natuurlijk ook van de soundtrack bij Aanrijding in Moscou, dat hem al de bijnaam ‘Yann Tiersen van Vlaanderen’ bezorgde. Vergeet die misleidende link en luister naar zijn muziek: die is origineel, en altijd subtiel en aanstekelijk tegelijk. Bovendien heeft Florizoone podiumpresence te over, dat is eerder zeldzaam in de Belgische jazz. Hij pakt moeiteloos een grote zaal in, al is zijn natuurlijke biotoop eerder het kleine podium.” – De Morgen
Teksten © met dank aan JazzLab Series - Foto's © Paulien Verlackt
In case you LIKE us, please click here:
Hotel-Brasserie
Markt 2 - 8820 TORHOUT
Silvère Mansis
(10.9.1944 - 22.4.2018)
foto © Dirck Brysse
Rik Bevernage
(19.4.1954 - 6.3.2018)
foto © Stefe Jiroflée
Philippe Schoonbrood
(24.5.1957-30.5.2020)
foto © Dominique Houcmant
Claude Loxhay
(18/02/1947 – 02/11/2023)
foto © Marie Gilon
Special thanks to our photographers:
Petra Beckers
Ron Beenen
Annie Boedt
Klaas Boelen
Henning Bolte
Serge Braem
Cedric Craps
Christian Deblanc
Philippe De Cleen
Paul De Cloedt
Cindy De Kuyper
Koen Deleu
Ferdinand Dupuis-Panther
Anne Fishburn
Federico Garcia
Jeroen Goddemaer
Robert Hansenne
Serge Heimlich
Dominique Houcmant
Stefe Jiroflée
Herman Klaassen
Philippe Klein
Jos L. Knaepen
Tom Leentjes
Hugo Lefèvre
Jacky Lepage
Olivier Lestoquoit
Eric Malfait
Simas Martinonis
Nina Contini Melis
Anne Panther
Jean-Jacques Pussiau
Arnold Reyngoudt
Jean Schoubs
Willy Schuyten
Frank Tafuri
Jean-Pierre Tillaert
Tom Vanbesien
Jef Vandebroek
Geert Vandepoele
Guy Van de Poel
Cees van de Ven
Donata van de Ven
Harry van Kesteren
Geert Vanoverschelde
Roger Vantilt
Patrick Van Vlerken
Marie-Anne Ver Eecke
Karine Vergauwen
Frank Verlinden
Jan Vernieuwe
Anders Vranken
Didier Wagner
and to our writers:
Mischa Andriessen
Robin Arends
Marleen Arnouts
Werner Barth
José Bedeur
Henning Bolte
Erik Carrette
Danny De Bock
Denis Desassis
Pierre Dulieu
Ferdinand Dupuis-Panther
Federico Garcia
Paul Godderis
Stephen Godsall
Jean-Pierre Goffin
Claudy Jalet
Bernard Lefèvre
Mathilde Löffler
Claude Loxhay
Ieva Pakalniškytė
Anne Panther
Etienne Payen
Jacques Prouvost
Yves « JB » Tassin
Herman te Loo
Eric Therer
Georges Tonla Briquet
Henri Vandenberghe
Iwein Van Malderen
Jan Van Stichel
Olivier Verhelst